Voor de esoterische medemens onder ons breng ik uit pure welwillendheid de komende zonnewende van morgenochtend 5:30 uur onder de aandacht. Dat is om te voorkomen dat deze licht misleide romantici vandaag in plaats van morgen in hun berenvelletje, druïde jurk of het blote lijf – alleen voor de echte bikkels natuurlijk – op Stonehenge of om het even welk lokaal hunebed staan te vernikkelen.
Omdat we vlak voor een schrikkeljaar zitten valt de winterwende dus een dagje later dan je op grond van de reguliere dienstregeling zou verwachten. Het precieze moment valt dit jaar namelijk op 22 december om half‑6 ’s ochtends.
Zelf heb ik niet veel meer met deze wende dan het fietslicht issue, dat elke winter weer voor veel hilariteit tijdens de ochtendgang naar het werk zorgt. Op de lagere school heb ik altijd geleerd dat je licht op je fiets moet hebben vanaf een half uur na zonsondergang tot een half uur na zonsopgang. Daarmee kon je de agent die je buiten die plichttijden een prent wilde geven aardig stangen, is mijn ervaring. Het probleem alleen is dat die regels tegenwoordig iets vager zijn aangezet, dus krijg je al een bekeuring als je bij schemer of slecht zicht geen licht draagt. En hier in deze stad zijn ze daarmee niet echt zuinig, omdat de grote aantallen studenten – die nu eenmaal bips hebben aan welke verkeersregel dan ook – een goede vetpot zijn voor het binnenhalen van boetegeld.
Alle pret echter terzijde; ik ben natuurlijk wel doordrongen van de noodzaak van licht op de fiets – zeker sinds ik zelf auto rijd en verschillende malen bijna een onverlichte fietser geschept heb, die geen idee had hoe onzichtbaar hij eigenlijk voor automobilisten is.
Mij charmeert vooral het lengen der dagen. We gaan weer richting lente en zomer. Ik heb niet direct een hekel aan de winter, wat in dit land natuurlijk ook bijzonder stom zou zijn, maar ik vind de kou en de nattigheid toch een stuk minder dan een lekkere broeierige warmte die als een comfortabele deken over de dag ligt. En dan mag het ’s nachts van mij ook nog wel even doorzetten. De mensen zien er gewoon een stuk beter uit als het weer mooi en warm is, en ze zijn ook een stuk toegankelijker – in alle opzichten. Dus laat die lange dagen maar weer komen, zou ik zeggen.
Over dienstregelingen gesproken: het is wel een beetje jammer dat de winters richting maart lijken te verschuiven en dat onze zomers de laatste jaren niet veel soeps waren. Misschien moet ik mijn esoterische vrinden eens polsen om een goed woordje te doen bij hun totem van dienst. Neem gerust contact met me op voor de functionele specificaties, zodat we voor 2012 een degelijke, zware, kledderklamme en bloedhete zomer kunnen aanvragen…