Ik moet er toch iets over kwijt, voor de zoveelste keer: vandaag kwam ik een collega bij het koffiezet apparaat tegen die zijn duim en muis in een spalk had zitten. Geïnteresseerd als ik ben in het welbevinden van mijn medewerkers vroeg ik natuurlijk waar dat vandaan kwam, en het antwoord was: “wintersport”. Okay, ik geef toe: ik ben een radicaal-pietlut wat sommige dingen betreft en één van die dingen is wintersport.
Het heeft te maken met mijn afkomst. Mijn (voor)vader is direct uit de Dolomieten naar Nederland geëxporteerd, dus ik ken dat gebied zo goed als de achterkant van mijn broekzak. Ik ken dus ook de aardbevingen en landverschuivingen die de regio teisteren van dichtbij. Nu valt aan aardbevingen niet veel te prutsen, maar aan veel van de aardverschuivingen die in onze achtertuin gebeuren dus wel. Skiën blijkt een uiterst kwalijk tijdverdrijf te zijn als het om aardverschuivingen gaat. Er worden hellingen voor leeg-gekapt en zo grondig ontbost dat de daaropvolgende erosie van het landschap niet meer is te stoppen. Ik weet nog goed dat mijn moeder ooit het plan had om een piste te beginnen in de kom van ons dorp, maar daar hebben we haar met vereende krachten succesvol vanaf geholpen.
Niet alleen de erosie en de daaruit volgende schade is funest voor elk berggebied, de overvloedige aanwezigheid van toeristen is dat ook. Daarnaast is de volksverhuizing die jaarlijks plaatsvindt zeer schadelijk voor onze planeet. Vandaar dat ik van mening ben dat wintersport op geen enkele manier is goed te praten; ook niet als het lokaal een industrie is waarop hele gehuchten teren. Zulks was namelijk het tegenwoord van de eigenaar van de gebroken duim. Want als dat een valide argument zou zijn, dan kunnen we de kolenmijnen ook openhouden. Daarvan waren nog veel meer mensen economisch afhankelijk.
Mijn eerste opmerking tegen mijn collega was: “goed zo, dat heb je verdiend!” Pas daarna gaf ik hem mijn medeleven voor het feit dat hij in de eerste twee weken van het jaar door het eigen risico van zijn zorgverzekering was gegaan. Wellicht leert deze man nu ook dat er belangrijkere zaken zijn dan het platte ski-vertier en dat we af moeten van de frivoliteiten die onze aarde de das omdoen. Economisch belang is daaraan wat mij betreft altijd ondergeschikt.
