Eindelijk staat het dan ook gewoon in de krant: een Stradivarius viool komt in een blinde test door spelers niet beter uit de bus dan een modern instrument. Ofwel, die oude meuk van Antonio Stradivari is kwalitatief niet beter dan een instrument dat nu is gebouwd. Er zijn natuurlijk wel klassenverschillen in wat er op de markt is. Ik ga er even van uit dat we het hier niet over moderne confectie-violen van een paar tientjes hebben, maar eerder over de Yamaha’s van 20.000,- en duurder.
Het blijft leuk om zoiets gewoon even op te schrijven. Vooral omdat het snobisme rond allerlei uit Italië komende zaken echt is om je een kriek van te lachen. Stradivarius, Ferrari, Gucci, Versace, noem ze maar op. Er zijn rijke stinkerds die denken dat ze echt niet zonder kunnen. Maar dat blijft natuurlijk gewoon grote onzin. Sterker nog, als ik de keuze zou hebben tussen een dure Duitse topklasser en een off-the-shelf Ferrari, dan zou ik de eerste kiezen. Volgens mij zijn die namelijk stukken beter in elkaar gezet. En als ik toch voor de tweede zou gaan, dan was dat uitsluitend voor de ogenblikkelijke door-verkoop.
Stradivarius is eindelijk door de mand gevallen. Het werd tijd. Nu nog al die andere onzin. Wellicht leren ze hier in Nederland dan ook nog een keertje om normaal over wijn te doen. Wat die interessant-doenerij slaat helemaal nergens op. Nu heb ik het geluk uit een familie te komen die dat spul maakt – vroeger in wel 10 soorten – maar het bijeffect daarvan is dat ik een uiterst profane houding ten opzichte van wijn heb. Het is druivensap met alcohol en als je meer dan een tientje per fles betaalt dan ben je genaaid. De wijn van mijn opa kostte in zijn huis 65 cent per liter, hier lag dat spul voor 35 piek in de winkel. Tel maar uit de winst – van de tussenpersonen, de handelaren en de accijns-heffende staat. En dan kwam de beste wijn niet eens het huis uit.
Wat ook waar is: een wijn die niet lekker smaakt, daar kun je gewoon een schep suiker bij gooien. Daar wordt-ie stukken beter van. En geen haan die ernaar kraait, zeker niet na een mislukte blindproef. Want zo is het ook nog eens een keer: veel van die kenners weten echt niet wat ze drinken als ze het niet kunnen zien.” Dat alles laat natuurlijk onverlet dat je wel kwaliteit mag verwachten van de wijnboeren van tegenwoordig, maar volgens mij wordt er niet echt slechte wijn meer gemaakt. En indien je onverhoopt toch iets treft wat niet weg te krijgen is, dan kom je daar snel genoeg achter. Daar maak je dan gewoon de WC mee schoon. In ieder geval niet voor het koken gebruiken, want wijn die niet te drinken is moet je zeker niet in je eten gooien.
