“Vanwege de aperte domheid, de misselijkmakende kortzichtigheid, de gekmakende inconsistentie, het gebrek aan feitenkennis, het uiterste egoïsme, het gênante populisme, de enorme maar zeer onwetende grote bek van de gemiddelde en irrationele, zichzelf volledig tegensprekende Nederlandse kiezer die twee jaar geleden schreeuwend op de bres stond vóór het associatieverdrag met de Oekraïne én het feit dat we politici hebben die we ervoor kiezen én betalen, heb ik geweigerd mee te werken aan dat door diep bedroevende debiliteit ingegeven referendum en heb ik niet gestemd. Mij niet gezien bij dit zeer beschamende stukje boerenkinkelpolitiek dat Nederland als ware het een kleuterklas vol autisten bij de rest van Europa weer eens een authentiek pleefiguur laat slaan.”
Ik weet het nu zeker. Zo om mij heen eens rondpeilend ben ik er helaas achter gekomen dat ik me voor vrijwel iedereen die ik gisteren over het referendum sprak en die “nee” zou gaan stemmen, heel diep zou moeten schamen en verder eigenlijk volledig af zou moeten zien van enige poging tot serieuze discussie met deze mensen. Het niveau van de argumentatie was schrikbarend laag, de mensen hadden geen idee wat er aan de hand was en ze lieten met een air van “ik weet precies hoe het zit” duidelijk zien hoe ze op dit issue volledig in het duister tasten.
De deceptie drukt me op het hart, de domheid is stuitend. Helaas hebben al die mensen stemrecht. Ze zouden eens moeten weten. Met hun pedante mond vol van misplaatste zelf-overtuiging en hun kleine onbetekenende lege hersentje zijn zij juist de grootste bedreiging voor onze democratie. We mogen bijna bidden dat ze voortaan thuis blijven als er verkiezingen zijn. Waar blijft hij toch, die burgerschapstest met intelligentiemeting, die je moet afleggen voordat je überhaupt mag stemmen?
Ik hoop op een scenario waarbij de parlementaire kamers die het verdrag moeten ratificeren gevoegelijk lak gaan hebben aan de nee-stemmers en gewoon doorzetten. Dat zou ten eerste van democratisch besef en ten tweede van een gezond stel ballen getuigen. Wat dat betreft is er zelfs hoop.
Zo, dan ga ik nu even naar buiten om over te geven. Nederland was weer eens op haar smalst gisteren en dat slaat me op een of andere manier altijd op de maag…
