Yessssss!!!!!!!!
Ik heb mijn tweede trilogie van William Gibson (1948) te pakken. De eerste – The Sprawl Trilogy – was al buitengewoon intrigerend. Nu ga ik aan nummer twee – The Bridge Trilogy – beginnen. Ik laat al het andere leeswerk subiet uit mijn handen vallen en ga me de komende tijd alleen nog maar hiermee bezig houden… wat lezen betreft in ieder geval.
Ik ben nu al in mijn nopjes. De eerste serie, bestaande uit Neuromancer (1984),” Count Zero (1986) en Mona Lisa Overdrive (1988) bleek een buitengewoon visionair meesterwerkje te zijn. Ik weet niet hoe hij het voor elkaar heeft gekregen, maar Gibson heeft ons in ieder geval veel gegeven; zoals de term Cyberspace bijvoorbeeld en de hele wereld rond The Matrix. Het is een tijd geleden, maar ik heb er ooit iets over opgeschreven (toen nog in het Engels.… maar van die dwaling ben ik gelukkig af.….).
Op het programma: Virtual Light (1993), Idoru (1996) en All Tomorrow’s Parties (1999). Ik word er helemaal opgewonden van en ben stiekem al een beetje begonnen. En het voelt als vanouds weer lekker aan. Ik begrijp bijvoorbeeld nog helemaal geen bips van het verhaal. Heerlijk is dat. Chaos, dat is goed. MindBoggling. Mijn Mind heeft een hele hoop Boggling nodig.…
