Na premier Rutte’s bikkelharde uithaal naar de Turken afgelopen zondag bij VPRO’s Zomergasten, laat nu ook minister van Volksgezondheid Edith Visser van zich horen. In haar Hendrik Jan Schoolezing van gisteravond roept zij op tot het vormen van een nationale vrijheidscoalitie tegen de invloed van de radicale politieke islam.
Het wordt tijd dat wij – alle Nederlanders die onze cultuur, onze vrijheden, ons maatschappelijk contract liefhebben – opstaan om onze verworvenheden actief te verdedigen!”
Beter kan ze het volgens mij niet zeggen. Ik vind het daarom jammer dat ik vanuit links van het midden nog bitter weinig hoor over dit hoogoplevende topic, maar misschien kijk ik op de verkeerde plekken. Het zou niet zo moeten zijn dat de rechterkant van het politieke spectrum altijd de eerste is om gevoeligheden van culturele aard te bespreken. Wat “actief verdedigen” voor Schippers verder inhoudt weet ik niet, maar ik kan me als rechtgesnaarde (voormalig praktiserend) links-radicaal (buiten dienst) wel een heleboel bij actief indenken. Wat mij betreft zou het niet onfijn zijn als Autonoom Nederland zich mobiliseert voor de strijd om de vrijheid van denken die hier wordt bedreigd; is het niet voor ons kaaskoppen dan is het wel voor onze buitenlandse gasten die misschien heel hard hun best hebben gedaan om het door hun ouders geïmporteerde religieuze keurslijf van zich af te schudden. Ongeveer zoals wij dat vroeger met ons – in mijn geval katholieke – verleden voor elkaar hebben gekregen. Dergelijke initiatieven verdienen de acute steun van de hele autonome gemeenschap als je het mij vraagt.
Gezien de bovenstaande foto’s is niet alleen de radicale islam een probleem. Ik stel liever dat islam sowieso een probleem is vanwege haar aperte gebrek aan ontwikkeling en de uiterst primitieve fase waarin deze religie nog verkeert. In landen waar dit sprookjesmerk van staatswege wordt ondersteund zijn minstens alle vrouwen het doelwit van mannelijke onderdrukking en zijn vrouwen die zich daartegen verzetten vogelvrij.
Vandaag publiceert De Volkskrant twee artikelen waarin de precaire en uiterst schrijnende positie van de vrouw in de Arabische wereld voor de zoveelste keer helder wordt. Het is niet vrolijkmakend en het effect op mij is een heftig gevoel van verzet tegen alles wat met die islam te maken heeft; een gevoel dat overigens al heel oud is en thuishoort bij gelijksoortige sentimenten over andere geïnstitutionaliseerde religies. Ik maak me niet onterecht zorgen over de groeiende islam in dit land en de radicaliteit die daarbij schijnt te horen. Het wordt in ieder geval steeds moeilijker om een zinvol onderscheid te maken tussen goede islam en islam die je niet in de buurt wilt hebben. De scheidslijn tussen die twee wordt met de dag vager, zeker als je leest dat politiek actieve vrouwen in een “gematigd” land als Egypte zonder proces op straat de kogel kunnen krijgen.
Voor meer: lees uit De Volkskrant van 6–9‑2016: Marlon Bolwijns “Vogelvrij verklaard: Arabische vrouwen”, Arwa Farouns “Ik ben bang dat ze me gaan vermoorden”, de Hendrik Jan Schoolezing van minister Edith Schippers en kijk naar VPRO’s Zomergasten van afgelopen zondag met premier Mark Rutte.”
