Ik moet mijzelf enigszins corrigeren. Even geleden had ik een opmerking over het nieuwe vijandsbeeld van het Pentagon dat gemobiliseerd werd om de defensiecontracten voor het industriële deel van het M.I.C. (Militair Industriële Complex) veilig te stellen. In aanvulling tot de standaard korrel zout die op deze weblog geen overbodige luxe is, moet ik echter een aanvulling doen waar ik simpelweg niet omheen kan.
De V.S. heeft namelijk een ander effectief schrikbeeld dat genoeg geld op schijnt te brengen voor de binnenlandse wapenknutselaars, en dat is de domestische terrorisme-dreigingsmarkt. Ik kreeg van een maatje een pointer naar een wel heel wrang stukje journalistiek opgestuurd, dat in het licht van de globale crisis een sterk-bittere smaak nalaat.
“De grootste zwendel van het decennium”, wordt het in de Amerikaanse pers al genoemd: de bescherming tegen terrorismedreiging binnen de grenzen van de V.S.. Daar wordt een dusdanig schandalige puist met geld voor uitgetrokken – waarvan duidelijk is dat die geen enkel kritisch doel dient – dat het nu de aandacht van een heleboel mensen begint te trekken.
Ik citeer uit de verzameling perversiteiten die als voorbeeld worden genoemd: “Er wordt aan onmiskenbaar belachelijke ‘binnenlandse veiligheidsprojecten’ zo’n 75 miljard dollar uitgegeven. Het gaat dan om hoog-kwalitatieve rubber boten met zijwaartse-scan sonar waarmee een eventuele aanval op een meertje in het minuscule Keith County in Nebraska kan worden afgeslagen. Of om 9 ton zware BearCat gepantserde voertuigen, compleet met geschutskoepel, voor de bewaking van doelen als “DreamWorks” in Los Angeles…”
Het is weer volstrekt duidelijk waar de prioriteiten liggen voor het bedreigde Amerika. Het volk moet te allen tijde kunnen worden vermaakt, dus daar mag wat geld tegenaan gesmeten worden. Maar toch vraag je je af wie dit soort dingen bedenkt. Het zullen vast de geldmakers in de wapenindustrie zelf zijn, of anders de politiek, die wel iets ziet in het adagium “Het volk wil brood en spelen…”
Zouden wij hier in het Nederlandse ook gegijzeld worden met onzin van dit kaliber? Ik heb bijvoorbeeld nog wel wat kanttekeningen over die Joint Strike Fighter waarvoor we een paar miljard gaan neertellen terwijl het misschien niet echt zinvol is – want er zijn veel goedkopere alternatieven. Worden wij ook zo hard tussen de bipsen genomen als de Amerikaanse belastingbetaler? Ik zie hier te lande in de pers een aantal maanden geleden grote bezuinigingen voorbijkomen. We hebben bijvoorbeeld al geen tankmacht meer en waar die duikboten gebleven zijn is me ook niet duidelijk. Op grond van wat ik hier aan de oppervlakte zie komen slaap ik nog vrij rustig, moet ik toegeven – ondanks mijn aanzienlijke bijdrage aan ’s rijks schatkist. Is dat onwetende naïviteit of hebben we hier echt geen last van een machtige wapenlobby?
Ik blijf nog even het laatste denken. Dat is beter voor mijn belastingmoraal, die ik graag zo houd zoals ze is.
