Door een gewaardeerd lid uit mijn Duitse netwerk werd ik gewezen op – en voorzien van – een boek genaamd “Raoul Wallenberg – So viele Menschen Retten wie möglich…” (1999) door Christoph Gann. “Lees dat maar eens…” was het bijgaande commentaar…” voor wanneer ik een keer zin had in een triest verhaal”.
Inderdaad, het was een heel triest verhaal, een van het kaliber Oskar Schindler, maar dan met een slechte afloop voor de held in kwestie, Raoul Wallenberg.
Het boek is erg het lezen waard, dus teveel in detail treden zou een onvergefelijke spoiler zijn. Toch kan ik het niet laten om hier te stellen dat het Stalinistische Rusland – en het aanpalende pseudo-communisme dat ze als alibi voor haar onmenselijke fascistische terreur en profane machtspolitiek placht te gebruiken – nu een nog slechtere reputatie heeft bij ondergetekende dan tot nu toe al het geval was.” Voor zover dat nog mogelijk was, overigens. Wat een stelletje ongehoorde rotzakken was het eigenlijk, die zelfbenoemde wereldverbeterende sovjet-apparatsjiks. Ik word er gewoon onpasselijk van.” Lees het maar na: in het door geweld en bezetting verscheurde Hongarije van 1940–1945 werd Raoul Wallenberg als Zweeds diplomaat naar Boedapest uitgezonden om daar zo veel mogelijk joden van de ondergang te redden. Hij deed dit voornamelijk door Zweedse Schutzpässe voor ze uit te schrijven, waardoor meer dan 100.000 joden een zekere dood in de nationaal socialistische gaskamers werd bespaard. En wat was daarvoor zijn loon?
Deze absolute held, deze onbaatzuchtige geweldenaar, werd door de Russen gearresteerd en in de Lubjanka gevangenis vastgehouden tot.… Tsja, dan houdt het verhaal op en begint het mysterie. Wat er werkelijk met Wallenberg is gebeurd weet niemand en dat geeft al decennia lang lucht aan de meest wilde speculaties. Dit is niet in de laatste plaats de verdienste van de Ruskies, die tot op de dag van vandaag weigeren om openheid van zaken te geven over de onvergefelijke zeperd die de behandeling van Wallenberg is. Wat vast staat, is dat hij de Sovjet-Unie nooit meer heeft verlaten en is weggekwijnd – en later hoogstwaarschijnlijk is vermoord – in een van haar gevangenissen. Het zal je gebeuren: je redt een hoop mensen van de ondergang en als dank laat je het leven door de hand van die smerige flut-Sovjets.
Gerechtigheid bestaat niet, dat is met dit boek wel weer onderschreven. Jammer, dat deze man, die een voorbeeld is voor iedereen, op zo een trieste manier aan zijn einde moest komen. Anderzijds: niets verbaast mij meer als het om de Sovjet Unie gaat – en haar mensonterende intriges op werkelijk alle politieke niveaus. Wie wilde er ook alweer terug naar de tijd van Stalin?
Raoul Wallenberg is een naam om te onthouden. Ik ben blij hem te hebben leren kennen, zij het op zo’n trieste manier. Deze man hoort onmiskenbaar thuis onder De Groten van onze recente geschiedenis.
Update 26–6‑2013″ (bron NU.nl): ” ‘Zweed Wallenberg steunde gewapend verzet’ -” De beroemde Zweedse diplomaat Raoul Wallenberg steunde het niet-communistische gewapende verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat zou verklaren waarom de levensredder van mogelijk 100.000 Hongaarse Joden werd ontvoerd door troepen uit de communistische Sovjet-Unie. Wallenbergs betrokkenheid bij het verzet was ook de reden dat het neutrale Zweden ‘passief’ bleef na zijn verdwijning in Boedapest begin 1945.
