Als ik een appeltje te schillen zou hebben met een moslim, dan zou ik hem nu pakken; vlak voor zonsondergang als zijn hongerflauwte het ergste is. Zelfs de meest indrukwekkende boom van een kerel is op een dergelijk moment kwetsbaar en maakt geen schijn van kans meer. Niet eten is niet goed voor ons en het verzwakt ons gestel. Voor vasten op zijn ramadans geldt dat ook.
Ramadan. Het zal wel ergens goed voor zijn, mits je als de kerkvaders van Medina en Mekka denkt. Als je een religie goed heftig bij je volgelingen wilt laten binnenkomen, dan zorg je ervoor dat je onderdanen het er heel erg druk mee hebben. Dat voorkomt dat ze gaan nadenken over alle uit de lucht gegrepen onzin die ze moeten geloven. Vooral moslims zijn daar erg bedreven in.
Vijf keer bidden per dag is een zeer manifest obstakel in de dagelijkse routine en het is daarom misschien wel het meest repressieve mechanisme binnen de islam. Alhoewel, sommige kleding- en voedselvoorschriften zijn niet veel beter. Zeker wat dat eerste betreft laat het gedoe met die sluiers, nikabs en hoofddoeken niets aan duidelijkheid te wensen over. Er is nauwelijks een sterkere reductie van de vrouw als lustobject mogelijk dan op die manier, waarbij tegelijkertijd de man als weerloze, seksueel gedreven sukkel zonder enige civilisatie of zelfbeheersing wordt weggezet. Die moslims zullen ook daarvoor wel een reden hebben. Maar toch, door de bank genomen spant de ramadan wat mij betreft wel zo’n beetje de kroon als het om invasieve religiositeit gaat, omdat het zo kamerbreed – zowel door mannen, vrouwen als kinderen – wordt gepraktiseerd.
Als het nou helemaal de eigen zaak van die moslims was dan zou ik me er niet druk om maken. Maar dat is het niet. Ik heb er in deze tijd geen enkele behoefte aan om door een moslim ten dienst gestaan te worden, want de goede man of vrouw hangt in deze hongermaand wat gesteldheid betreft op zijn best halfstok. Enige concentratie hoef ik niet van ze te verwachten, want dat is zonder voeding zo’n beetje onmogelijk. Ik zou daarom alle vastende buschauffeurs willen verzoeken om lekker een maand vrij te nemen in plaats van mijn straten onveilig te maken met hun hongerharses en hun veel te lage bloedsuikerspiegel.
Het bovenstaande verzoek geldt gelijk voor alle vastenaars die op de een of andere manier hun hoofd bij hun werk moeten kunnen houden. Ga vasten zoveel je wilt, maar trek je dan ook terug uit het openbare leven. Doe het lekker allemaal in je eigen tijd en niet in die van de baas. We kunnen het op straat goed stellen zonder allerlei van de honger versufte relierakkers die van de straten een levensgevaarlijke bedoening maken. En als ik aannemer zou zijn dan zou ik elke devote moslim nu naar huis sturen. Zelfs goed gevoed is een bouwplaats al gevaarlijk genoeg en ik waag te betwijfelen of de ARBO-dienst enige meegaandheid betracht als Achmed van de slapte uit zijn hijskraan kukelt. Ramadan is best maar het moet wel leuk blijven. Wat te doen als ik Rastafari’s in dienst heb die van hun geloof de hele dag aan een vette joint moeten lurken? Die stuur ik toch ook naar huis?
Minstens even gevaarlijk zijn die vastende vrouwen. Wie niet weet hoe heftig een dame met honger is grijpt voor de gein eens een tijger bij zijn staart. Kijk dan wat er gebeurt. Zo ongeveer liggen de verhoudingen bij een vrouw die niet genoeg gegeten heeft…
