Even kort: ik moet soms best lachen om de knieval die sommige dienstverleners op internet maken richting de verschillende overheden aan de rechterkant van het oude IJzeren Gordijn. Gisteren lees ik ergens dat Google censuur gaat toepassen om weer in een goed blaadje te komen bij de Chinezen, zodat ze de Google Play Store weer kunnen ophijsen. Er moet tenslotte geld worden verdiend op die enorme gebruikersmarkt. Daarnaast lees ik een bericht over de censuur die op Wikipedia is gepleegd op een pagina over de productie van hasj, zodat deze weer zichtbaar is in Rusland.
Het lukt die ex-socialisten dus aardig om het volk voor te schrijven wat het wel of niet mag zien, maar ook wat de providers wel of niet kunnen doen. Moskou heeft zelfs bepaald dat pornografische websites moeten worden geblokkeerd. Daarvan begrijp ik helemaal niets, omdat na de val van het Sovjetrijk de stroom aan erotisch getinte performancekunst, die vaak meer weg had van podium-porno, niet in te dammen was. Onder andere daaruit bleek hoe seks-belust (en promiscue) die Russen eigenlijk zijn – of in ieder geval waren, zo vlak na de bevrijding van de politbureau-censuur. Een andere indicatie is de enorme hoeveelheid pornografie die heden ten dage in het oude Oostblok wordt geproduceerd. Het verbod op de verspreiding ervan zal wel te maken hebben met het fatsoensreveille waarmee Poetin de aandacht van zijn kleptocratie wil afleiden, iets wat hij al eerder deed door de banden met de Russisch-orthodoxe kerk aan te halen.
Een eis die Rusland naast de bedilzieke betamelijkheid ook nog stelt, is dat gegevens van Russen alleen in Rusland op servers mogen staan en niet ergens op een farm in de V.S.. Zoiets vind ik nu wel zin hebben. In het licht van de Partiot Act zou het verstandig zijn als Europa ook dat soort eisen ging stellen; iets waarover Angela Merkel volgens mij al eens een balletje heeft opgegooid.
De stap van onfatsoenlijke naar ongewenste content is klein. Dat weten de Chinezen en de Russen – en met hen alle repressieve regimes – natuurlijk ook. De vrijheid van internet is een illusie. De democratiserende werking ervan grotendeels ook.
