Het eerste bericht waar ik enigszins de kriebels van krijg is dat Vlad Poetin een Nationale Garde van zo’n 350.000 man heeft opgericht die buitengewoon verregaande bevoegdheden heeft gekregen. De speciale strijdkrachten, vergelijkbaar met andere privélegertjes van andere autocraten – zoals de SA van Hitlers NSDAP en de Revolutionaire Garde (Pasdaran) van de Iraanse Ayatollahs – leggen alleen verantwoording af aan de president zelf. Ik citeer een stukje NU.nl:
De Nationale Garde krijgt bevoegdheden die eerder alleen het ministerie van Binnenlandse Zaken en de geheime dienst FSB hadden, meldt het Russische persbureau” TASS zondag. Zo mogen leden van de garde in mensenmassa’s schieten in het geval van een terreuraanval, een gijzeling of als een overheidsgebouw wordt bestormd. Ook mogen de militairen fysiek geweld gebruiken als ze zelf of als andere militairen worden bedreigd. De Nationale Garde zal worden ingezet voor de bestrijding van terrorisme en georganiseerde misdaad. Ook wordt het team ingezet voor” grensbewaking, ordebewaking en het beveiligen van overheidsgebouwen.”
Ik kan niet de enige zijn die de bui al ziet hangen. Dit regime voelt zichzelf verzwakken als gevolg van uitblijvende welvaart, nepotisme en elite-gezwendel, dat het volk uitbuit en volledig in de kou laat staan. De cadeautjes en de symbolische geopolitiek, zoals bijvoorbeeld de annexatie van De Krim en het gerommel in Oost-Oekraine, zijn op, en Poetin kan zijn machtsbasis straks alleen nog maar met repressie in stand houden. Precies daarvoor heb je speciaal bevoegde troepen nodig die vrij kunnen opereren naast de geheime dienst.
Punt twee: er zijn geluiden die zeggen dat het huidige Europa veel wegheeft van het Europa van net voor de eerste wereldoorlog (1914 – 1918). Ik zie het zelf niet helemaal maar ik ben dan ook niet echt een doorgewinterd politiek commentator met de relevante en uitputtende historische kennis die daarvoor nodig is. Wat ik wel zie zijn bewegingen in de richting van hernieuwd imperialisme bij zowel de Tsaren-geile Russen als de Ottomaans besmette Turken. Dat zijn beide krachten die nu terecht als bedreigend worden ervaren door veel west Europese landen én de Baltische staten. Die laatste, beducht voor een nieuwe overheersing door de Sovjets, bekijken Ruslands gemanoeuvreer met argusogen. En daar zie ik dan wel weer een beweging die ik eerder heb gezien, namelijk de groei van het populisme als reactie op de vermeende dreiging uit het oosten en de verwoede pogingen om binnenshuis aan de regeringsmacht te komen. En het lijkt er warempel op dat het straks nog gaat gebeuren ook.
Het was een Oostenrijker die zich in de jaren 1920 – eerst in Wenen en toen in München – steeds sterker naar het antibolsjewistische nationalisme keerde. Hij was niet de eerste in Europa maar uiteindelijk wel de meest heftige en de dodelijkste. Het is nu weer een Oostenrijker – FPÖ’s Norbert Hofer – die na de aanstaande herstemming voor de presidentsverkiezingen een goede kans maakt om het eerste populistische staatshoofd van Europa 2000-zoveel te worden. Het is toeval maar wel een wrang toeval. Er is nog een generatie in leven die Hitler heeft meegemaakt, ook in Oostenrijk. Oostenrijkers waren volgens mijn schoonvader – een Oostfront veteraan van 92 en thans actief in de Duitse antifascistische beweging – de ergste nazi’s. Dus je zou denken dat ze iets geleerd zouden hebben. Het probleem is misschien dat populisten in heel Europa jong zijn en schijnbaar niet worden gehinderd door enig historisch besef. Althans, dat houd ik mijzelf voor om niet al te depressief te worden.
Het wordt de komende paar jaar interessant. Er kunnen dan na nationale verkiezingen in wel vijf landen binnen de Unie populisten aan de macht zijn gekomen. Als dat gebeurt dan wordt het tijd om te vrezen voor de integriteit van Europa. In Nederland, waar we onze Wilders hebben, zou het wel eens los kunnen lopen. Wat hij namelijk echt niet goed kan is de juiste mensen van het vereiste kaliber voor een regering om zich heen verzamelen. Zijn mensenkennis lijkt na de vele debacles van de laatste jaren niet echt goed te zijn, dus regeren zal er voor hem wel niet in zitten. Traineren daarentegen kan hij met een eventuele meerderheid echter heel goed. Zijn effect zal dus zijn om van Nederland een tijdelijke “Weimar-monarchie” te maken: vleugellam en volstrekt ineffectief geregeerd, met dank aan de PVV.
