Een van de resultaten van de aanslagen gepleegd in Parijs op de afgelopen vrijdagavond, 13 november 2015, is dat tijdens overleg in de coulissen van de G20 top door de “wereldleiders” een aantal belangrijke afspraken is gemaakt. Het was heel even te zien op het nieuws hoe Obama en Poetin, gezeten aan een koffietafeltje en geflankeerd door twee tolken, koortsachtig met elkaar spraken. Het ging natuurlijk over Parijs, dat weten we bijna zeker, maar wat werd er precies besproken?
Een indicatie werd later gegeven, op een persconferentie. Daar werd eendrachtig gesteld dat IS, de pleger van de aanslagen in Parijs, haar verwoestingen onder andere kon uitvoeren omdat zij beschikt over gigantische financiële middelen, waarmee ze kan kopen wat zij wil: wapens, munitie, auto’s, explosieven en zelfs de loyaliteit van toekomstige zelfmoordenaars. Ik heb gisteren uit het journaal begrepen dat de IS inkomsten heeft die oplopen tot drie miljard dollar per jaar. Het komt uit belastingen van de onderdrukte bevolking, uit de verkoop (tegen dumpprijzen) van grondstoffen, bouwmaterialen, olie en gas op de zwarte markt en de plundering van banken die ze onderweg tegenkomen. En met al dat geld onderhoudt IS haar misdadige activiteiten.
Een geldstroom van een dergelijk volume kan nooit alleen chartaal worden afgehandeld. Daar is een girale infrastructuur voor nodig die het mogelijk maakt dat er geld van punt A naar punt B komt. Die infrastructuur wordt geleverd door facilitors, die het niet zo nauw nemen met de bedoelingen van de IS of welke groepering dan ook. Het zijn banken en andere instellingen, die zonder aanziens des persoons zorgen dat rekeningen betaald worden, contracten worden nageleefd en goederen worden geleverd. Ondertussen wordt de destructieve inslag van de klanten genegeerd onder het mom van “neutraliteit van de dienstverlening”. We hebben dit al eens eerder gezien. Zwitserland faciliteerde de oorlog van Hitler op dezelfde manier, een conflict dat zonder hun toedoen na het verlies bij Stalingrad (1942/43) en Koersk (1943) zou zijn afgelopen. Welnu, de G20 top heeft bedacht dat deze dienstbaarheid voor terroristen moet worden aangepakt, zodat ze niets anders meer kunnen met hun geld dan het in hun haar smeren.
Het is een goed streven en ik kan me zomaar voorstellen dat het een bijeffect gaat hebben, dat wellicht onbedoeld is maar toch zeer gewenst (wat mij betreft). Want als er veel tijd, moeite en menskracht in het boven water halen van deze ongewenste geldstromen wordt gestoken, dan zou een ijverige onderzoeker wel eens veel meer tegen kunnen komen dat niet in de haak is: deposito’s van dictators bijvoorbeeld, of rekeningen van corrupte politici, volgestort door lobbyisten, gestuurd door bedrijven die de democratische processen willen omzeilen. Ik noem zomaar wat willekeurige dingen. Want als er eenmaal gespit gaat worden in die duistere financiële wereld van de high-level faciltitors, dan kan er van alles tevoorschijn komen. Ofwel, iedereen die zich met oneerbare zaken bezighoudt moet nu eigenlijk nerveus gaan worden. Ik wil in dat verband niet al te veel zeggen, maar is dat misschien de reden waarom Poetin tijdens zijn koffietafelgesprek met Obama wat onrustig overkwam? Het zal wel niet, maar het is een leuk idee dat ook Poetin straks onderwerp van terrorismegerelateerd onderzoek kan worden (als hij dat niet al is).
Een andere gedachte, tenslotte, is een demarcatie-kwestie. Hoe kun je terrorisme definiëren? Als je op Polly Higgins – Advocaat van de Aarde – afgaat, dan kun je de extractieve slopers van deze planeet – de primaire industriëlen – er ook onder rekenen. Ook zij maken gebruik van een uitgebreide (financiële) infrastructuur om hun belangen tegen die van de mensheid in te beschermen, met een destructieve ecocide als gevolg. Dat kan niet voor altijd ongestoord goed blijven gaan als de relevante financiële kanalen onder vuur komen te liggen. Zeker niet als het beeld van deze club rabiate kapitalisten langzaam begint te kantelen in de richting van de misdaad. En wat te denken van de bankiers zelf? Wat mij betreft zou de G20 van dit weekeinde – als ik door mijn oogharen kijk – wel eens een heel gunstige “collateral damage” kunnen hebben, namelijk die van een transparantere wereld waarin duistere geldstromen van elke toonaard steeds moeilijker worden.
Ik ga het zien. Ondertussen maak ik mezelf blij met de bovenstaande gedachte, omdat ik nu eenmaal een onverbeterlijke positivo ben.
