Het is een aardige verwijzing naar veel door elkaar gepraat op hoog niveau. Ik noteer vandaag dat de strijd om de Noordpool eindelijk echt begint los te barsten nu er door Shell en Rusland geboord, gegraven, militair gemanoeuvreerd en weet ik wat nog meer gaat worden. Het is in ieder geval slechte tijding. Niet strategisch gezien, want een open vaarweg over de Noordpool heen bespaart ook wel weer veel energie voor de scheepvaart. Dat is echter maar een symptoom, want dat verkeer zou in eerste instantie eigenlijk sterk moeten afnemen in een nieuw economisch model waarin handel minder globaal is. Het slechte nieuws is natuurlijk dat het gaat om de grondstoffen.
Ik heb in een vorig leven, toen ik nog in het Engels schreef, eerder iets gezegd over de onwenselijkheid van de exploitatie van de Noordpool. De aantekening heeft het vanwege de steltaal niet overleefd en het ziet er naar uit dat het met de Noordpool dezelfde kant uit gaat. En als de Noordpool onderuit gaat, dan neemt het de rest van de wereld in haar val mee. Er zit daar veel gas en olie in de bodem en dat is precies wat de aandacht van de zeemachten trekt. Echter, dat is nu juist het spul dat veilig in de bodem zou moeten blijven. Hoe meer koolstof er niet wordt gedolven, hoe beter het voor de planeet, het milieu, het klimaat en dus voor de mensheid is. Om die broeikasdragers in deze tijd nog massaal te gaan ontginnen is wat mij betreft een volstrekt verkeerde boodschap. Namelijk dat de fossielen-brandstof economie nog haalbaar, levensvatbaar, wenselijk en vooral eerbaar is.
Ik heb net mogen meemaken wat het klimaateffect ondertussen behelst. Ten zuiden van de Alpen, aan de Italiaanse kant, is alles net zo heet en verschroeid als dat het voorheen alleen in Zuid-Italië was. De boeren klagen steen en been, de gewassen verbranden op het land, de druiven krijgen niet genoeg water om wijn te kunnen maken en de dagen zijn bloedverziekend heet. Zelfs de conservatieve bergbewoners van boven de 70 – die ik natuurlijk uitgebreid over het weer sprak – konden de verandering in het klimaat niet meer ontkennen.
Terzijde: ik lees ook dat de V.S. regelmatig in brand staat, overstroomt en wegwaait; letterlijk. Mijn vraag: hoe lang gaat het daar nog duren voordat de kapitalistische elite het in de gaten krijgt dat de effecten van hun extractieve economie nu echt een levensbedreigend probleem zijn geworden? En dat ze er niet meer met goed fatsoen van weg kunnen kijken? Geld gaat daar voor dus ik heb er een hard hoofd in. Sterker nog, er worden al geluiden gehoord die in de negatieve effecten van de klimaatverandering juist “opportunity” zien om nog meer geld aan het volk te onttrekken (Naomi Klein – 2015). Een dergelijk gebrek aan moraliteit voorspelt weinig goeds. Gelukkige is er wel een Democratische presidentskandidaat wijzer aan het worden…
