Het is weer eens zo ver. In een uitspraak van de hoge raad in Engeland, waar de weigering van een leerling door een Joodse school op grond van zijn niet voldoende Joods-zijn wordt veroordeeld en vernietigd, steekt dat vermaledijde joodse racisme haar kop weer op.
Een school in Engeland heeft volgens het hoogste rechtscollege in Engeland onwettig gehandeld toen zij een leerling weigerde op grond van het feit dat zijn moeder slechts een “bekeerd” jodin was, ingewijd door een synagoge die niet wordt erkend door de orthodoxe Joden. De weigering zou in strijd zijn met de anti-racisme wetten van het land en dient daarom te worden teruggedraaid. De weigering zou getuigen van een twijfelachtige rassen-attitude.
“Hmmmm…” denk ik dan. Ook de Engelse hoge raad denkt dus dat Joods zijn een kwestie van “ras” is. Hoe erg kun je de weg eigenlijk kwijt zijn?
Het duiden van rassen is bij mensen sowieso al een probleem. Je zou met een beetje goede wil door middel van indicatoren in het DNA van een willekeurige persoon kunnen vaststellen waar zijn voorouders vandaan komen. Dit kan met een vrij grote nauwkeurigheid en soms kun je terug tot aan de Afrikaanse voorvader die 150.000 jaar geleden nog in zijn blote kont in de bush-bush zat. Deze identificatoren zijn echter bij lange na niet precies genoeg om ook iemands geloof te bepalen.
Laten we wel wezen: Joden zijn geen ras. Het is een bevolkingsgroep, of misschien beter gezegd: een belangengroep, met een gemeenschappelijke overtuiging. Joods zijn is dus een kwestie van geloof en niet het gevolg van enig fysiek kenmerk. En dat laatste heb je wel nodig als je van ras wilt spreken. Iemand die zegt dat Joden een ras zijn, is wat mij betreft een racist. Ik heb het op deze plaats al vaker gezegd en ik kan het niet vaak genoeg herhalen. Het Joodse “ras” is ooit begonnen als een twijfelachtige verdienste van Adolf Hitler, die een probleem had toen hij moest verklaren waarom die “inferieure Joden” een bedreiging vormden voor zijn “superieure Teutonen”. Hoe kan dat anders dan door “genetische menging” als een bedreiging aan te wijzen? Interraciale voortplanting was een gouden greep voor het internationale antisemitisme.
Om Joden als ras te benoemen heb je een cluster van genetische indicatoren nodig die je als “Joods” zou kunnen aanmerken. En is dat er? Ik denk het niet. In ieder geval niet meer en zeker niet in een zodanige vorm dat het niet-joden zou scheiden van Joden. Ik denk dat dit eventuele virtuele cluster, als het al aan te duiden is, naar een geografisch gebied wijst en daarom net zo goed Palestijns zou kunnen zijn. Dus uhh, David, je bent net zo’n normale ziel als ik. Niets bijzonders dus, als je het maar weet!
Voor het gemak ga ik nu even niet in op al het Joods-raciale opportunisme dat kraakt in haar voegen. Misschien bestaat er wel een belang bij het als ras beschouwen van Joden. Dat zou zo maar kunnen. Maar met welk doel precies? vraag je je dan af. Misschien de illegale nieuwbouw in de Joodse nederzettingen in Palestina? Of gaat het om één of andere toebedeling van een ellende-compensatie die al zo lang zo goed werkt om de kritiek op Joods politiek handelen in de kiem te smoren? Een tikkeltje te wild, Amigo? Volgende keer meer hierover.….
We zijn er weer. Misschien moeten we de Katholieken ook een ras gaan noemen. Dat zou dan wel een zeer geprolifereerd ras zijn, dat zich ook niet laat voorstaan op haar door god gegeven bijzonderheid, zoals die andere twee godsdiensten uit die barre woestijn rond de Jordaan, de Joden en de Moslims, maar toch: een ras. Zouden we daar blij mee zijn? Ik dacht het niet. Stel je voor, dat paus Bennie-Dik dit bij het volgende “Urbi et Orbi” zou aankondigen. Je zou toch in je broek piesend van het lachen van je stoel af vallen?
