Ik kan er geen genoeg van krijgen, deze Modigliani. Kennelijk geldt dat voor een heleboel mensen, want anders was dit doek niet voor zo veel geld – 157 miljoen dollar- verkocht. Het behoort nu tot de TOP‑5 van de duurste schilderijen ooit. Op de eerste plaats staat momenteel” Picasso’s” Les Femmes D’Alger, dat voor 179 miljoen dollar werd geveild. Ook Modigliani scoort wat dat betreft hoger dan hij met dit werk doet: hij “verkocht” eerder een doek voor 170 miljoen dollar.
De verdienste van dit schilderij is voor mij de treffende mix tussen abstractie en levensechtheid. Deze bijzonder mooie dame is bijzonder mooi neergelegd. Ik kan me voorstellen dat dit plaatje in zijn tijd (1917) veel mannen op een speciale manier heeft beroerd. Er is een andere Modigliani uit 1919 die ik wat dat aangaat nog beter vind. Als je door de kunstgeschiedenis heen bladert zie je wel meer van dat soort werk, maar dit (en die andere) zijn toch wel hele fraaie exemplaren uit de collectie” “Avant Garde natuurvoorstellingen.” De reden waarom ik deze verkoop überhaupt aanteken ligt precies daar: Modigliani’s dames spoken al heel erg lang en comfortabel rond in mijn herinneringen.
Ondanks zijn onmiskenbare talent stierf de schepper van dit moois in 1920 geheel berooid in Parijs. Persoonlijk vind ik dat een heel erg sneu verhaal. Zijn beroepsgenoot Picasso deed het wat dat betreft beter en ik had” Modigliani ruimschoots hetzelfde gegund. Iemand die dit zo kan maken verdient een leven in weelde, met veel comfort en genoegens & als het even kan al zijn voortreffelijke modellen. Dat zou ik veel eerlijker hebben gevonden.