Ik kom uit de Joris Driepinter generatie. Iedereen van mijn leeftijd kent dit mannetje, dat ’s avonds in zwart wit bij ons op de televisie kwam uitleggen dat melk goed is voor elk en dat je met melk meer mans zou worden. Dit is ook wel eens – onder invloed van een bepaald merk – geparafraseerd in: “Con Domo plus homo..”” Ach ja, ik weet het. Krakershumor.…
De door de bovenstaande zin gesuggereerde complicaties rond de melk drinkende dames even negerend, heb ik van kinds af aan een gezond wantrouwen voor deze door koeien-secretie gefabriceerde drank gehad. Het is voor mij al een bijna levenslange vraag: als melk zo goed is, waarom zijn wij dan het enige zoogdier dat melk blijft drinken – tot ver na onze zoogperiode? En dan nog wel van een vreemd beest ook, in plaats van onze eigen soort bij onze eigen moeder.
De hedendaagse vrouw heeft geen zin in het zogen van haar kinderen totdat ze niet meer onder handbereik wonen. Het zou ook eerlijk gezegd geen porem zijn, zo’n puber die aan de tiet van moeders zijn middagdosis naar binnen slurpt. Daar krijg je maar onfrisse associaties bij. Dus als er dan toch melk gedronken moet worden, dan maar van een koe. De vraag blijft echter: “Waarom zou je überhaupt melk drinken?”
Koeienmelk is vet en het bevat eiwitten en anti-stoffen die bedoeld zijn voor de bouw van een nieuwe koe. De leverancier – moeder koe – is daarop ontworpen en niet op de levering van een opgroei-shake voor mensen. Die hebben daarvoor hun eigen shake-balie – en dat zijn de borsten van mama. Maar mama heeft het tegenwoordig veel te druk om haar kinderen lang genoeg te zogen – of ze heeft er om te beginnen al geen zin in. Dus schakelt mama haar verse spruit meestal binnen enkele weken over naar opvolgmelk en daarna voor de rest van zijn leven naar die koeienprut. Het voorrecht dat mijn kinderen hadden – namelijk dat ze bijna twee jaar aan de borst zaten – is slechts zeer weinigen gegeven.
Volgens mij probeert de verse moeder met de koeienmelk een onbewust doorwroetend schuldgevoel over haar tekortschieten als zoogleverancier weg te krijgen. Borstvoeding is voor een kind het beste wat er is, en die substitutiemeuk biedt niet een fractie van het goede dat de moedermelk geeft. Om mijn dame dus definitief te kunnen vrijwaren van een dergelijk overbodig trauma, heb ik toen de kids klein waren ook maar wat meegedronken -” geheel onbaatzuchtig uiteraard, dat spreekt voor zich. “Walnoten”, zou ik zeggen, als ze mij naar de smaak zouden vragen. Lekker.
Ook mijn verwende bloedjes van borstgangers drinken nu koeienmelk, maar vraag mij niet waarom. Er zijn hele continenten waar ze dat spul niet aanraken en daar hebben ze helemaal niets van. Sterker nog, de Zuidzuidoost Aziaten die ik in hun eigen habitat heb gezien zagen er een stuk gezonder uit dan de doorsnee Europeaan – zonder melk dus. Bovendien snijden de vele gezondheidsclaims rond de witte motor geen hout, zo blijkt nu uit onderzoek. Dus waarom nog steeds melk drinken? De gedachte dat er een industrie op poten gehouden wordt met de productie, marketing en consumptie van melk wordt wel erg aantrekkelijk. Tenslotte gebeurt dat met zo veel zaken die we in onze supermarkten aantreffen, dus waarom ook daar niet mee?
Ik drink geen melk omdat ik het grote onzin vind en dat is al heel lang zo. Het is een klein préetje dat ik in mijn opvatting gesterkt word door de wetenschap – voor zo lang het duurt tenminste. Joris Driepinter kan wat mij betreft gewoon op het dak blijven zitten. Een aantekening terzijde: ik begrijp dat de subsidies en financieringen van de overheid aan de productschappen gaan verdwijnen. Een goede zaak, als je het mij vraagt.
