Het is onthullend om te zien hoe op zijn minst een contingent Amerikanen zichzelf uit de serieuze denkmarkt prijst door het onderwijs in klimaat-sceptische denkbeelden verplicht te willen laten stellen. Ik lees dat er in de V.S. een initiatief aan de gang is om wetten te maken die deze historische vergissing moeten faciliteren. In enkele staten is dit zelfs al gebeurd begrijp ik. De Pers meldt dit vandaag in een werkelijk huiveringwekkend artikel.
Niet veel eerder meldde China een beweging van een andere orde. Daar lijken ze juist zeer doordrongen te zijn van de klimaatverandering die zich voltrekt, en ook van de problemen die dat gaat veroorzaken op het gebied van de water- en voedselvoorziening en de beheersing van de fysieke woongebieden – in termen van wateroverlast en overstromingen.
Mijn vertrouwen in China is het grootste. Het is dan misschien wel een ondemocratische, centraal geleide technocratie, maar er zit in ieder geval een klare lijn in dat land. Ze zijn één van de twee grootste vervuilers op deze planeet – de V.S. is de grootste – en ze snappen dat zelf ook. Daar willen ze op termijn iets aan doen, omdat ze ook in China begrijpen dat je niet collectief op een chemische vuilnisbelt kunt wonen. Er zouden dan teveel mensen dood gaan. En dat is niet handig in een land dat vooral zijn menselijke kapitaal gebruikt om aan de top van de wereldeconomie te blijven.
Nu speelt in China nog wel het probleem van de corrupte lokale bestuurders die nogal eens kunnen afwijken van de officiële partijlijn – en dus ook van het inzicht dat je geen complete rivier mag vervuilen met illegale afval-dumps bijvoorbeeld. Maar daar komen ze wel een keertje uit. Zodra de techneuten van het politbureau een betere smeerolie voor het lands‑, provincie- en regiobestuur hebben dan het heersende systematische corruptiemodel, dan zullen ze dat implementeren. En als het nodig is met geweld.
Mijn vertrouwen in de V.S. is tot een nieuw dieptepunt gezonken. Dat is al niet erg groot, zeker niet in een tijd van verkiezingscampagnes, waarbij de verschillende kandidaten het achterste van hun electoraatkontlikkende tongen laten zien. De retoriek die uit de kandidaten komt is van een dusdanig stupide niveau, dat je moeite moet doen om niet juichend over je nek te gaan. Aldus is echter het politieke bedrijf in de V.S., daar doe je niets meer aan. Veel verontrustender vind ik het schijnbaar in de V.S. heersende idee dat je de kiezer echt op zijn merites serieus moet nemen. Want waar blijf je dan als campagnevoerder in dat land, gezegend met een electoraat dat uitersten van hoog intellectualisme en bedroevende mentale degeneratie kent – en wel op zo’n enorme schaal? Moet je dan ook serieus omgaan met elementen die uit hoofde van een ordinair belang de werkelijkheid willen ontkennen, zoals de creationisten en nu ook de klimaat sceptici bijvoorbeeld? Het is wel de tendens die ik zie, al ben ik de eerste die zal toegeven dat die waarneming behoorlijk gekleurd is.
De politici in de V.S. zijn bereid ver te gaan met hun concessies aan het gezonde verstand en de veelheid aan wetenschappelijk onderzoek, om het electoraat” tevreden te stellen. Dat blijkt maar weer voor de zoveelste keer uit de wetgeving die nu wordt gefabriceerd rond het onderwijs in klimaat-creationistisch scepticisme. En waarom? Omdat er in de V.S. nu eenmaal veel mensen zijn die willen consumeren en verbruiken zoals ze dat in de V.S. al doen sinds de 2e wereldoorlog – en geen tandje lager. En die kiezers hebben – helaas – toch allemaal stemrecht.
De Amerikaanse generale publieks-debiliteit leidt de focus van de heren presidentskandidaten flink af van de issues die echt belangrijk zijn voor een aankomende president. Daardoor krijgen klimaat-sceptici voet aan de grond in een wereld die langzaam maar zeker mensloos wordt als we op de oude voet verder gaan met het verprutsen van ons milieu. Hoe suf kan het worden? Veel erger dan dit gaat haast niet. Alhoewel? Ik heb ook nog wel een paar verplichte en voor het curriculum essentiële onderwerpen voor de Amerikaanse scholen, zoals daar zijn: ‘atheïstische levensbeschouwing voor beginners’, ‘doe-het-zelf-explosieven maken’, ‘effectieve belastingontwijking’, ‘huwelijksgeluk voor homo’s’ en tenslotte ‘niet-Amerikaanse topografie’. Misschien moet ik eens een lijstje naar Obama sturen.
