In het kader van de volstrekt uit de lucht vallende intelligentie van een speciale soort, zie ik tot mijn grote verbazing dat Kim Kardashian – een socialite die geld verdient aan haar beroemdheid maar die verder weinig om het lijf heeft – zichzelf geen feministe vindt. Sla mij maar dood, maar ik daar was echt nooit vanzelf opgekomen…
Gekheid natuurlijk. Geen enkel weldenkend mens met een miniem rudimentair gevoel voor sociale kwesties of een minimale basis van politiek inzicht, zou Kardashian een feministe noemen, al was het alleen maar omdat ze helemaal niets doet – of zelfs maar zegt – wat met feminisme zou kunnen worden verward of geassocieerd. Kardashian is een ijdeltuit van de bovenste plank die niets liever doet dan zichzelf in de media exhibitioneren, waarbij ze uitgebreid verslag doet van haar garderobe, de snitlijn van haar schaamstreek, de accessoires, haar seksleven en de nieuw opgespoten maat van haar monumentale achterwerk. Hoe goed ik mijn best ook doe, ook als ik er heel lang over nadenk, kan ik met de beste wil van de wereld niet rondkrijgen dat K. ergens iets feministisch zou hebben.
In mijn optiek geeft feminisme in ieder geval tegengas als het gaat om traditionele vrouwenrollen en de macho-neiging om dames als objecten van begeerte te zien. Ik realiseer mij dat de natuur ons heeft uitgerust met de mechanismen die dat doen en dat is maar goed ook. Anders zouden we er nu niet meer zijn en ikzelf vind dat een onprettige gedachte. Ik vind het namelijk fijn dat we er zijn, maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak, want ik geloof dat de gemiddelde veganist daar anders over denkt. Toch: links zijn – feministen zijn dat meestal ook – is jezelf van je natuur verwijderen waar dat voor een betere menselijkheid en sociale omgeving noodzakelijk is. Het bedwingen van de (vleselijke) lusten is daar een voorbeeld van. Dat je de neiging onderdrukt om alles wat appetijtelijk is te bespringen, is namelijk een van de tekenen van civilisatie. Het koketteren met je borsten, je kont en je consumentisme is dat zeker niet. Dat staat heel ver af van wat ik links óf feministisch zou noemen.
Laatste vraag: hoe komt K. er eigenlijk bij dat er mensen zijn die haar een feministe zouden noemen? Of gooit ze gewoon iets de wereld in, in dit geval haar afkeer van het feminisme? Alles is mogelijk met een element als Kim Kardashian. Het is ook veel te veel gevraagd om van dat soort narcistische halfgaren consistentie te verwachten. Dat zit er gewoon niet in dus kan het er ook niet uit komen.
