Het zijn echt flinke jongens, die strijders van het IS. Ze voeren etnische zuiveringen uit in de door hen bezette gebieden, ze vermoorden weerloze kinderen en vrouwen, maar ook ongewapende mannen en jongens. Ze onthoofden” ook nog eens journalisten. Een echte mano-a-mano zit er daarbij niet in. Het slachtoffer wordt met de handen achter de rug vastgebonden waarna de flinke, moedige en gemaskerde IS strijder (lees: kleinzielige lafbek die bij een één-op-één waarschijnlijk zijn broek vol zou poepen van angst) zijn werk doet.
Er zit veiligheid in de groep. Dat is het devies van IS, want ik zie vooral clusters” van die jongens opereren, onder de bescherming van hun ruime aantal. Onder die dekking” kunnen ze moorden en zuiveren wat ze willen, want de groep brengt naast bescherming ook het gelijk aan hun zijde. Het is tenenkrommend om te zien en ik krijg er acuut diarree van. Is er” ooit nog enige genoegdoening voor dit soort misdaden te halen?
Samen met heel veel anderen ben ik verontwaardigd over de Iraakse “Killing Fields” zoals het door IS bezette gebied ondertussen” door Amnesty International genoemd wordt. De vorige Killing Fields, in Cambodja, geleid door die halve debiel van een Pol Pot, hebben pas na 70 jaar enige closure gekregen en daarbij is de grote leider tot aan het einde toe buiten schot gebleven. Zou dat nu ook weer zo gaan, of zou er een coalitie ontstaan die werkelijk iets gaat uitrichten daar in dat flutkalifaatje? De arrestaties in Europa lopen op. Ik zie dat tevreden aan en hoop dat die Dappere Europese IS Strijders (…wacht, nu moet ik even snel gaan overgeven, ik ben zo terug…) voor een lange tijd worden opgesloten. Al was het maar om zo te boeten voor de misdaden van hun kameraden en” die van henzelf.
Binnen het gebied van het kalifaat zullen we waarschijnlijk moeten wachten op de natuur en de wet van “wie leeft bij het zwaard, sterft door het zwaard”. De natuur zorgt er hopelijk voor dat die gefrustreerde zielenpoten door gebrek aan seks aan een prostaataandoening sterven. Regel twee spreekt voor zichzelf. De Franse Revolutie (1789) at ook haar eigen kinderen op en liet Maximillien Robespierre -” net als de door hem vervolgde adel en zijn onfortuinlijke “afvallige” kameraden -” op de guillotine eindigen. Een” soortgelijke excersitie kan ik me” in dat bekrompen en voor iedereen levensgevaarlijke IS-kalifaat gemakkelijk indenken.
De wens is ook hier de vader van de gedachte. Ik zou graag zien dat die hele IS bende met de grond gelijk gemaakt zou worden. Opgeruimd staat netjes. Kan ik dat voor” mijzelf verantwoorden, een dergelijke definitieve en zelfs dodelijke “Endlösung” voor de hyper-radicale en absoluut verachtelijke moslim-extremisten, die het moeten hebben van de intimidatie van en de moord op zwakkeren? Ja, dat kan ik. Ik zeg: onderdrukken en uitroeien, met veel geweld als het moet. En gevangenen nemen hoeft niet.
Er zijn mensen die het anders proberen. Er is een aardige hausse van satirische filmpjes te zien op internet, die geen onduidelijkheid laten bestaan over het aanzien dat de jihadisten van IS hebben. Ze worden ook in de Arabische wereld met de nek aangekeken en belachelijk gemaakt. Kennelijk” leren ook onze moslimbroeders steeds beter wat” de kracht van gezonde (zelf-)spot is. Volgens mij is dat iets nieuws en ik kan die ontwikkeling alleen maar toejuichen. Naast Joodse krijg je dan misschien ook wel Palestijnse humor. Wie weet zit er dan zelfs ook daar een oplossing in het verschiet.
