Korte aantekening bij het Groningse aardgas-issue: de kraan moet dicht als we willen dat Groningen een stuk oppervlakte van Nederland blijft in plaats van een verschrompeld en door aardbevingen geteisterd maanlandschap (met begroeiing). We kunnen niet meer met goed fatsoen aardgas onder die provincie vandaan blijven pompen, hoe goed de inkomsten ook (geweest) zijn voor Nederland en haar infrastructuur. Ik zie vandaag in de pers dat minister Kamp eventueel overweegt om gedeeltelijk over te schakelen op Russische aanvoer. Dat is niet alleen een technisch probleem, omdat het Russische gas niet zomaar met onze apparaten werkt. Het is ook een dikke no-no in politieke zin.
Aan de andere kant is het al een tijdje mogelijk om onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen – inclusief aardgas – zo snel te verminderen dat we in 2030 volledig op echte groene energie zouden kunnen draaien. Er is ondertussen een hele range van publicaties en onderzoeken beschikbaar die dit scenario onderschrijven. Wat ervoor nodig is, is politieke wil en een ruggengraat als het gaat” om het weerstaan van de fossiele-brandstof lobby. Precies aan die twee dingen ontbreekt het nog. Niet alleen hier in Nederland, maar overal op deze wereld. De olie-gas-en-kolen producenten hebben nog teveel investeringen uitstaan om daar “dead-assets” van te maken, dus die laten zich niet zomaar uit het veld slaan. En ze” hebben veel geld te verstoken om hun invloed op pijl te houden. Het is een fractie van de winsten die ze maken.
In die zin is Groningen een buitenkans. We zouden daar als gidsland kunnen fungeren bij de eliminering van onze aardgaseconomie. We worden door de fysieke omstandigheden gedwongen, want we kunnen Groningen niet langer als een wingewest beschouwen. En gas invoeren uit Rusland, wat die gevaarlijke mafketel van een tsaar Poetin hier een dikke vinger in de pap zou geven, willen we ook niet. Het zou equivalent zijn aan zaken doen met Hitler zo’n 80 jaar geleden. Daar houdt niemand droge ogen bij en een oplossing voor onze gas-afhankelijkheid is het ook niet. Een transitie naar groene energie, dat is de beste optie.
Aantekening terzijde: de fossiele-brandstof exploiterende maatschappijen zetten hun vermeende voorraden op de balans om investerende aandeelhouders tevreden te houden. Als je al die balansen bij elkaar optelt – wat het Carbon Tracker Initiative heeft gedaan – dan kom je op de” gigantisch hoeveelheid van 2.795 gigaton fossiele brandstoffen” die voor de komende 50 jaar op de rol staat om verstookt te worden. Als we onder de 2″° Celsius klimaatopwarming willen blijven, wat een must is om te overleven, dan kunnen we nog hooguit 565 gigaton de atmosfeer in slingeren. De maatschappijen willen daar dus met een factor van bijna 5 overheen! Dat overleeft geen mens! Maar zoals eerder aangetekend, dat zal die maatschappijen en hun aandeelhouders worst zijn.
