Ja, het staat er echt, in de titel: “Grieken zijn lui en onbetrouwbaar” en daarom zal het waarschijnlijk niet gaan lukken om dat land nog op het rechte spoor te brengen – althans, economisch gezien – én binnen de Eurozone.
De laatste toevoeging is van mijzelf, maar de eerste twee predicaten over de Grieken komen van dr. Renee Hirschon, antropologe en Grieken(land)kenner. Hirschon geeft in de Volkskrant van vandaag haar mening over het ethos en de attitude van de gemiddelde Griek:
“Grieken houden er niet van verplichtingen te hebben of verantwoording af te leggen. Ze ervaren dat als een aantasting van hun vrijheid. Ze willen best iets beloven, maar willen daar geen verplichting aan overhouden.” En verder stelt ze: “Zelf zijn de Grieken ook zeer sceptisch over verbale uitingen van andere mensen. Ze gaan er van uit dat mensen niet doen wat ze zeggen. Buiten de eigen familie wantrouwen Grieken elkaar diep.”
Daar zijn we dan mooi klaar mee, denk ik als ik zoiets lees. Het blijkt dat de Grieken, omdat ze nooit geïndustrialiseerd zijn geweest, ook geen enkele boodschap hebben aan de verworvenheden die wij hier in West-Europa aan de industrialisatie – en daarmee hoogwaardige rationalisering – hebben overgehouden.
De tijd heeft geen betekenis in Griekenland en discipline is iets voor slaven. En een vrije burger tot iets dwingen is gedoemd te mislukken. Ofwel: die Grieken gaan zich echt niet aan hun deadlines en afspraken houden als het om fiscale discipline, bezuinigingen of welk voorschrift van de het Internationaal Monetaire Fonds dan ook gaat. Griekenland is en blijft een bodemloze put.
Maar wat nu? Zelfs twee VVD coryfeeën spreken elkaar tegen. De een – Gerrit Zalm – wil Griekenland tot het einde der tijden steunen en in de Euro houden; de ander – Frits Bolkestein – wil wel steun geven maar Griekenland zo snel mogelijk uit de Euro sodemieteren. Tsja, en die twee zullen beiden vast wel als eerste belang dat van de banken in hun achterhoofd hebben. Want daar gaat het hen natuurlijk om: al die gammele Eurolanden die nu dreigen onderuit te gaan, nemen in hun val een enorme schuld mee die nooit meer wordt afgelost. En dat is een directe bedreiging voor een paar hele grote banken. Die moeten volgens de heren politici gered worden en zeker niet – naar ik interpreteer – in principe de Euro of de belastingbetaler.
Mij wordt het wat troebel allemaal. Misschien is het beter om de hele Euro op te blazen en opnieuw te beginnen – maar dan wel rechtdoorzee en zonder de onder de tafel geveegde valsspelers bij de start – zoals we die in 1992 hadden. Er was toen al duidelijk dat er landen waren die niet aan de criteria voldeden. “Maar die zouden dat wel gaan doen.…!” En inderdaad, dat hebben we nu dus gezien. NOT! Het zijn wel precies die landen die nu voor problemen zorgen.
We weten ook dat de grote financiële instellingen – die dus nu met alle macht overeind gehouden worden door politiek Europa – met hun graai-attitude alweer naar de volgende crisis koersen. Die hebben gevoegelijk bips aan het belang van het volk en keren weer als vanouds megabonussen uit aan bankiers die hun klanten het beste weten te bezwendelen. Dus als nu ook duidelijk wordt dat er landen zijn die zich niets aan het Europese belang gelegen laten liggen – omdat ze dus lui en onbetrouwbaar zijn – dan houdt het toch wel helemaal op zou je zeggen? “Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.” Was dat geen Griekse wijsheid van heel lang geleden?
