Crisis? Welke crisis…? De economische crisis, die de hele planeet teistert, lijkt voor sommige mensen wel heel erg ver weg. Onder anderen voor een flinke kluit beroemdheden waarvan je de gekste dingen in de pers ziet verschijnen. Gisteren was wel een nieuw dieptepunt” wat mij betreft. Net zoals die irritante zak van Jil Sander” is er weer iets dat mijn anti-decadente voelsprieten recht overeind zet en dat is nu de kop die zegt:
“Kim Kardashian en Kanye West kopen gouden toiletten.…”
Als ik zo iets lees dan begint mijn temperatuur al te stijgen. Waarom eigenlijk? Omdat ik het me niet kan voorstellen dat mensen zo verschrikkelijk rijk zijn dat ze hun geld kunnen weggooien aan frivole profaniteiten als gouden toiletten. De verdeling van de welvaart is fundamenteel fout als er mensen zijn die van de geeuwhonger omkomen terwijl er anderen zijn die dus echt van” gekkigheid” niet meer weten wat ze met hun geld moeten doen. Dat stoort me echt enorm!
Het is niet goed te praten dat er zulke gigantische verschillen in welstand zijn. Er is ook geen enkele prestatie die dat rechtvaardigt. In de” entertainment- en de sportwereld is dat al helemaal het geval. Daar wordt niet echt iets” substantieel” gedaan maar wel belachelijk goed betaald; aan sommigen.” Wat zou ik zelf doen? Ik zou niet mijn wansmaak ten toon spreiden door toe te geven aan suffe ideeën zoals gouden toiletten. Ik zou ook geen 130.000 dollar aan een bed uitgeven en dan in elke kamer zo’n ding neerzetten. Ik zou ook geen keuken inrichten voor 6 ton. Zeker niet als de meeste kosten worden veroorzaakt door de bling-bling van Swarovski. De Oostenrijkse kristallen geven al een hint: de smaak van koppel Kardashian-West nadert zeer dicht aan de provinciaalse voorkeur van de Tsaren van het pre-revolutionaire Rusland. Ik maak me sterk dat er ook nog wel een paar eieren van Fabergé te vinden zullen zijn in die kitsch-pot van het wansmakelijke stel.
Mocht ik ooit onverhoeds in een situatie belanden dat ik zo veel geld had dat ik er alleen nog maar overbodige rotzooi van zou kunnen kopen, dan zou ik er toch iets zinvols mee gaan doen. Over mijn smaak valt te twisten, maar het is in ieder geval niet die van de neppers die hierboven staan beschreven. Als je geen innerlijke cultuur, intrinsieke intelligentie of nominale meerwaarde voor de mensheid van enige betekenis hebt, dan koop je gouden wc’s. Want dan kun je jezelf nog wijsmaken dat je iets voorstelt. Ik heb dat gelukkig niet nodig. Ik kan een uitstekende keuken inrichten voor een luttele fractie van 6 ton en mijn toilet kan ik op de hoogste specificaties krijgen met spullen die ik bij de bouwmarkt krijg. Ik zou me niet hoeven schamen voor de ijdele en arrogante nutteloosheid van mijn rijkdom, omdat ik het niet nodig heb om uit pure persoonlijke, intellectuele en culturele armoede geld over de balk te smijten. Er zijn mensen en projecten genoeg waar op een zinvolle manier kapitaal in kan worden gestoken, dus daar zou voor mij een boel te winnen zijn. En ik zou er voldoening uit putten. Hoe doe ik dat op een gouden wc?. De K‑W’s hebben dan wel een enorme tiet met geld, maar het blijft een stelletje egocentrische, ordinaire sloebers van heel ver beneden mijn stand. En kennelijk denken ze niet heel erg veel verder dan hun eigen achterste lang is.
Ik word altijd wel een beetje misselijk van zo’n verhaal. Ik zou graag bij zo’n stinkerd in het toilet willen staan en dan willen overgeven naast zijn gouden pot om daarna ook een goede bolus in zijn wasbak” te leggen. Maar dan alleen als ik weet dat het personeel naar huis is, het ook voorlopig niet terug komt en dat Lulhannes Geldteveel het zelf moet opruimen.
