Vandaag moet ik helaas weer een nieuwe wijsheid uit het Trump-circus lezen: de producenten van elektriciteit hoeven niet meer te letten op het afvalwater dat ze op rivieren lozen. Dat mag volgens de laatste” presidentiële “executive order” sterk vervuild zijn. Het volk dat voor hun drinkwater van die rivieren afhankelijk is mag vanaf nu dus officieel de moord stikken en letterlijk de kanker krijgen. Amerika heeft hiermee weer een stap terug gezet naar de jaren 1970.
Eenzelfde soort verhaal geldt voor de auto-industrie, waarvoor vanaf nu geen emissienormen meer gelden. Het gesjoemel van VW, dat ze onder Obama een aardige tik op de vingers heeft opgeleverd, zou vandaag niet meer relevant zijn. Ook de lucht is nu – naast de rivieren – vogelvrij verklaard.
De afbraak van het milieubeleid is hiermee weer een stap verder. Amerika wordt de komende jaren naar verwachting een zwaardere vervuiler dan China en Rusland bij elkaar, niet in de laatste plaats omdat China eindelijk de verantwoordelijkheid gaat nemen voor een leefbare omgeving voor haar belastingbetalende burgers, waarvan ze uiteindelijk ook als staat afhankelijk is. Die overweging is door de Trump-club vanaf vandaag officieel volstrekt ondergeschikt gemaakt aan de economische belangen van corporatief Amerika. Saillant detail: de innige relatie tussen de staat en de corporaties is een uitvinding van Mussolini, die in het huidige V.S. helaas gretig aftrek vindt. Ik vraag me af of ze dat daar wel in de gaten hebben.
Het decreet waarmee het milieu in één pennenstreek onbelangrijk wordt verklaard is Trump ten voeten uit. De arrogantie van deze man en zijn club om het continent te bevuilen ten behoeve van de kadaverkapitalisten en ten koste van het volk, haar gezondheid en haar leefomgeving, is bijzonder stuitend. Het is een klein geluk – bij dit voor het overige vrij rampzalige ongeluk – dat het vooral de Amerikanen zelf zijn die hier last van gaan krijgen. De vraag is wanneer ze wakker worden en zich gaan verzetten tegen de vergiftiging van hun land en hun water en tegen de opwarming van hun klimaat. Het wordt nu alleen maar erger door gericht beleid van hun zelfgekozen regering. Ik verwacht er weinig van. De trieste waarheid is dat er klaarblijkelijk niet genoeg intelligentie in die natie zit om echt hout te snijden. Dit wordt met een participerend electoraat van rond de 25% wel heel erg duidelijk. (Nederland haalt 80%!) Daarnaast zal de heiligheid van het grote geld nooit veranderen.
De enige echte hoop is dat de Amerikanen zichzelf effectief uitroeien; iets waarmee ze voortvarend op weg zijn. Het jammere daarbij is dat de have-nots als eerste over de kling gaan. Voordat de rijken – die zich in hun hooggelegen gated communities kunnen terugtrekken – aan de beurt zijn, zijn we zeker een paar decennia verder. Pas dan zullen zij zich gaan afvragen met welke mensen ze hun economische groeimodel, dat hun ooit in staat stelde de aarde te vernietigen, moeten onderhouden. Zouden ze dan toch alle arbeiders uit die onder- en middenklasse voor robots gaan vervangen? Het lijkt wel hun enige optie. Het is toch wat: armoedebestrijding door langzame genocide. Wie anders had dat kunnen bedenken dan de Amerikaanse kadaver-kapitalisten…
Arjen van der Horst, Amerika-correspondent van de NOS, heeft een speciale Trump-nieuwsbrief. Hij geeft de onderstaande analyse:
President Trump ondertekende een decreet dat een groot deel van Obama’s klimaatagenda moet ontmantelen. “My administration is putting an end to the war on coalâ€, zei de president bij de ondertekening. Het decreet volgt op eerdere stappen van de president om de kolen‑, gas- en olieindustrie een stevige zet in de rug te geven. Een overzicht:
Obama had kolencentrales opgedragen om hun CO2-uitstoot met eenderde te verminderen. Trump wil die strenge regels nu loslaten. Methaan is een van de grootste broeikasgassen. Bedrijven die naar olie en gas boren, hoeven niet langer bij te houden hoeveel methaan bij hun operaties vrijkomt. Trump schrapt een hele reeks kleine milieumaatregelen. Economen van de federale regering moesten onder Obama altijd de sociale kosten van CO2-uitstoot in hun beleidsplannen opnemen. Die verplichting is geschrapt. Ambtenaren hoeven ook niet langer rekening te houden met de mogelijke gevolgen voor klimaatverandering als ze milieuvergunningen afgeven.
Obama had de auto-industrie opgedragen om zuinigere voertuigen te produceren. Trump heeft aan het milieuagentschap EPA de opdracht gegeven de emissieregels voor auto’s juist te versoepelen. De aanleg van de omstreden pijplijnen Keystone XL en de Dakota Access Pipeline wordt hervat. Belangrijk is ook wat niet in het decreet staat. Trump had tijdens de verkiezingscampagne beloofd Amerika terug te trekken uit het” klimaatakkoord van Parijs. Dat is echter niet gebeurd. Het Witte Huis lijkt intern verdeeld over deze stap. Naar verluidt zijn Trumps dochter Ivanka en haar man Jared Kushner fel gekant tegen het schrappen van de Parijse deal.
Wat zijn de gevolgen van Trumps klimaatplannen?
Amerika mag dan nog steeds onderdeel zijn van het klimaatakkoord van Parijs, door Trumps maatregel zal het waarschijnlijk niet de doelstellingen halen zoals die waren uitgestippeld in de Franse hoofdstad. Amerika moet in 2025 zijn CO2-uitstoot hebben teruggebracht met 26% ten opzichte van het niveau van 2005. Obama’s maatregelen waren al niet voldoende om dat doel te halen. Met Trump wordt dat nu nog moeilijker, zo niet onmogelijk. Trumps decreet is een aanval op het Clean Power Plan, een van de belangrijkste onderdelen van Obama’s klimaatagenda. Toch kan Trump het Clean Power Plan niet zomaar schrappen. Wel kan hij nieuwe richtlijnen uitvaardigen, maar die moeten dan altijd gepaard gaan met een wetenschappelijke onderbouwing van de maatregel. Dat geeft ruimte voor milieugroepen om nieuwe richtlijnen van Trump via de rechter aan te vechten. Trump wil met het decreet een stevige impuls geven voor de kolenindustrie. Obama’s strenge regels dwong sommige kolencentrales hun deuren te sluiten. Trumps decreet blaast de centrales nieuw leven in.
De president beloofde banen terug te brengen voor de kolenmijnwerkers. Dat lijkt een illusie. De kolenindustrie is al ruim dertig jaar in neergang. Kolenmijnen hebben meer last van de concurrentie met schaliegas dan strengere milieuregels. Bovendien zijn door automatisering veel kolenbanen verloren gegaan. De president wil met het decreet Amerika energie-onafhankelijk maken. Een mooie belofte, maar de realiteit is dat de Verenigde Staten al min of meer energie-onafhankelijk is. Energiecentrales importeren nauwelijks kolen of gas voor de energievoorziening.
