Dit vind ik in de media vandaag, op de site van The National Agency for Space Administration NASA:
“Statement regarding suspension of some NASA activities with Russian Government representatives: Given Russia’s ongoing violation of Ukraine’s sovereignty and territorial integrity, NASA is suspending the majority of its ongoing engagements with the Russian Federation. NASA and Roscosmos will, however, continue to work together to maintain safe and continuous operation of the International Space Station. NASA is laser focused on a plan to return human spaceflight launches to American soil, and end our reliance on Russia to get into space. This has been a top priority of the Obama Administration’s for the past five years, and had our plan been fully funded, we would have returned American human spaceflight launches – and the jobs they support – back to the United States next year. With the reduced level of funding approved by Congress, we’re now looking at launching from U.S. soil in 2017. The choice here is between fully funding the plan to bring space launches back to America or continuing to send millions of dollars to the Russians. It’s that simple. The Obama Administration chooses to invest in America – and we are hopeful that Congress will do the same.”
Ofwel, de NASA zegt haar samenwerking met de Russen op en ze willen weer op eigen benen kunnen staan. Dit klinkt aardig in de lijn van wat Obama hier vorige week tijdens een van de persconferenties rond de nucleaire top kwam vertellen, namelijk dat Europa wegens bezuinigingen en crises tot een dusdanig niveau ontwapend is, dat er nauwelijks enige militaire slagkracht van betekenis over is en dat wij militair weer opnieuw moeten leren lopen. In het licht van de gebeurtenissen rond de Krim, Rusland en de grens tussen de NATO en het Perzische rijk lijkt het er op het eerste gezicht inderdaad op dat we weinig in te brengen hebben tegen de nieuwe oude vijanden van weleer. Dat verontrust Obama en hij hekelde de manier waarop de westerse wereld voor haar militaire afschrikking op de VS leunt. De VS zou graag een veel sterkere bondgenoot in Europa hebben, zeker nu alle NAVO-staten langs de Russische grens nerveus beginnen te worden en om troepenversterking vragen. En op Amerika’s eigen bodem moeten ze bij monde van de NASA nu af van hun afhankelijkheid van de Russen. Op dit moment krijgen de VS op eigen kracht namelijk nog geen gram payload de ruimte in.
Het is maar hoe je het bekijkt allemaal. China en Rusland – maar zij niet alleen – zijn enorme proporties van hun begrotingen in bewapening aan het investeren, terwijl wij hier in Europa de ene na de andere divisie, bataljon en krijgsgroep opdoeken. Dat is een brede trend, die Europa wil oplossen door efficiënter en met grotere supranationale integratie van verschillende krijgsonderdelen over de grenzen heen te gaan opereren. Dat zou best kunnen werken, maar dan moet je volgens mij een Europees leger opzetten met een Europese defensiebegroting en een Europees MilTech programma. Clingendael spreekt van regelrechte ombuigingen en ik ben geneigd ze te geloven. Kijk naar China. Dat is bezig met een enorme TechBoost, waarvoor ze – net als de VS 60 jaar geleden – een heus grote-mensen ruimtevaart programma hebben opgezet. Binnen 10 jaar zal dat de grootmacht-verhoudingen op deze planeet aardig gaan wijzigen. De vraag is, waar blijft Europa dan? Hebben wij straks geopolitiek nog iets te makken als we merken dat internationale diplomatie en economische sancties niets meer uithalen tegen een ongevoelige imperialistische grootmacht?
Ik krijg bijna de neiging om een paar seminars op Clingendael te gaan volgen. Zo kan ik misschien wat inzicht krijgen in de internationale militaire verhoudingen en de nieuwe wedloop om de heerschappij over de verschillende ideologische invloedssferen. Ik wil wel eens weten wat we nou echt moeten doen. Traditioneel ben ik niet zo voor sterke legers en militaire agressie, maar ik ben ook geen naïeve hippie met een roze bril. En ook geen pacifist trouwens. Moeten wij ook een man op de maan zetten? Het heeft een spin-off die veel opbrengt en wellicht is dat precies wat we hier nodig hebben.
Geinig toch ook. Het bovenstaande had ik een paar jaar geleden nooit zo opgeschreven, maar toen begreep ik ook een stuk minder van de wereld.