Ik heb er eigenlijk nooit echt goed over nagedacht, maar misschien is Europa voor ons helemaal niet zo’n goed idee. Vandaag lees ik in de Volkskrant een aardig opinie-stukje van Pepijn van Houwelingen, waarin hij iets zegt dat geheel in lijn ligt met mijn sterke anti-neoliberale gevoelens en mijn antipathie voor de verering van de vrije handel als heilige koe. Van Houwelingen stelt dat we Europa misschien wel niet nodig hebben om het er als economie toch goed vanaf te brengen, waarbij hij Zwitserland als voorbeeld noemt. Dat land is geen lid van de Unie en vaart veel beter (wel) dan wij dat doen. Een interessant citaat uit zijn epistel:
“Nu is het best te begrijpen dat allerlei grote bedrijven en multinationals dol zijn op de EU en daarom de Unie te vuur en te zwaard verdedigen. Zij ontvangen immers de meeste Europese subsidies. Zij zijn in staat om met hun juridische afdelingen aan alle Europese regelgeving te voldoen. Zij kunnen lobbyisten inhuren die vervolgens ambtenaren en politici in Brussel bewerken. Zij profiteren van het vrije verkeer van personen omdat het ze in staat stelt een dure Nederlandse vrachtwagenchauffeur te vervangen door een Pool die voor de helft werkt. Banken vinden de monetaire unie al helemaal prachtig. Ze krijgen zo goed als gratis geld van de ECB – een door de Europese staten opgerichte instelling – dat ze vervolgens door het opkopen van obligaties met rente aan dezelfde staten weer uitlenen. Maar wat goed is voor grote bedrijven en banken – dat mag sinds het uitbreken van de financiële crisis ondertussen toch wel als bekend verondersteld worden – is niet per se ook gunstig voor onze werkgelegenheid en welvaart.”
Dus ik vraag mij meer en meer af wat wij eigenlijk in die EU te zoeken hebben, die er vooral voor de kapitalisten schijnt te zijn en niet zozeer voor de burgers. Toegegeven, we hebben de Euro en de open grenzen, maar dat kan zonder de EU ook worden geregeld met douane- en monetaire unies, die verder niet de nadelen van het pedante Europa met zich meebrengen. Een goede indicator voor de miskleun die de huidige Euro eigenlijk is ligt wel in het feit dat nationale munten bij zwaar weer niet meer gedevalueerd kunnen worden omdat ze niet meer bestaan. Maar een mechanisme om devaluatie te vervangen is er ook niet. Als een land in de EU nu onderuit gaat door wanbeleid of torenhoge schulden, dan trekt het de rest lekker met zich mee in de crisis die dan ontstaat. Dat hebben we recentelijk uit eerste hand mogen beleven. Is dat geplande solidariteit of is dat de suffe omissie van een stelletje eurofiele beleidsmakers die zaten te slapen bij het hoofdstuk financiën?
Mijn wantrouwen over de Europese Unie groeit. Noorwegen zit er ook niet in en ook daar doen ze alles beter dan hier als ik de pers moet geloven. Wat heeft ons eigenlijk bezield om Nederland te onderwerpen aan een slecht georganiseerd en spilziek semi-federaal staat-systeem? Mij is het even niet zo duidelijk, maar ik vermoed dat vooral de kapitalisten er beter van worden. Globalisering van de economie dient vooral hen en niet ons, de gewone burgers.
