Ik heb het hier al meerdere malen gezegd, maar ik geloof dat een echte revolutie de enige uitweg is uit het kapitalistische debacle waarin we ons nu bevinden. Het is waarschijnlijk ook de enige manier om van de nieuwe klasse van de roof-adel af te komen die onze economie gegijzeld houdt… en om haar definitief te elimineren. Waarom denk ik dat? In de Volkskrant van zaterdag 9 november 2013 lees ik waarom de grote bankiers, die de gehele planeet met hun criminele gedrag, hun fraude, hun exorbitante zelfverrijking en hun ongebreidelde speculatie aan de rand van de afgrond hebben gebracht, nooit zullen worden vervolgd voor hun wandaden.
Het is klassenjustitie en elite-arrogantie pur-sang. De topbankiers zijn niet alleen “too big to fail” maar ook “too big to jail”… “We willen tenslotte niet de financiële stabiliteit van de wereld aantasten door die bankiers in het cachot te gooien, wat?” Dat is zo ongeveer de attitude van die financiële high-flyers.
Het onrecht is tenhemelschreiend. De top-bankiers doen bijvoorbeeld aan witwassen voor de Zuid-Amerikaanse drug-kartels. Dat is geen fabeltje maar een met bewijzen onderlegd feit. Dat betekent echter niet dat deze mensen ook maar een strobreed in de weg wordt gelegd. Ze gaan vrijuit en worden niet eens vervolgd, terwijl elke sloeber die in de V.S. een joint bij zich heeft voor jaren achter de tralies verdwijnt. Waar is de gerechtigheid? Er is wel meer van dat kaliber mis. De rijken hebben in de V.S. de wet in hun zak zitten – en de wetgever erbij.
Naar aanleiding van het boek dat ik in de vorige aantekening aanhaal, ben ik bijna een heel weekeinde in stilte sacherijnig geweest. Het kostte me een hoop drank om daar weer overheen te komen. Ik kan er steeds slechter tegen dat er kennelijk een roof-adel bestaat, die niet onderworpen is aan de wetten en regels die wel voor de gewone mens gelden. Met droge ogen wenden deze mensen een rechtschapenheid voor die ze niet hebben en ondertussen plukken ze schaamteloos de samenleving kaal. Tegelijkertijd blijft de levenskwaliteit voor de gewone mensen dalen. Met een vergevorderd technocratisch neo-liberalisme in het achterhoofd wordt stukje bij beetje de verzorgingsstaat uitgehold. En er is geen mens die goed kan uitleggen waarom. De fetisjisten van de lage staatsschuld en de dito inflatie hebben het voor het zeggen en zij breken onder dat onzinnige mom de welvaart voor de burgers steeds verder af.
Niemand kan mij overtuigen van de noodzaak van dat minimalisme, anders dan voor het steeds kleiner maken van de staat die onvermijdelijk geld kost. Dit resulteert onafwendbaar in een nog grotere geldstroom richting de rijken. Minder belasting in de hoge tarieven? Dat gaat ten koste van de welvaart van hen die de verzorgingsstaat het hardste nodig hebben. Solidariteit is ver te zoeken, zeker bij de vermogende mens die zo veel stuwkracht geeft aan de neo-liberale agenda van de kapitalistische overheden. Ondertussen pusht te overheid de voor haar veel goedkope en opportune solidariteit van de participatie-samenleving.
In de vorige aantekening zeg ik het ook al: de mens van tegenwoordig is beter geïnformeerd en beter gekwalificeerd dan destijds in Rusland de door de Tsaren onderdrukte lijfeigenen waren. En toch hebben die ervoor gezorgd dat er een einde kwam aan het 300-jarige regime van de Romanov dynastie. Dat moet nog een keer kunnen lukken, zeker als er een echte revolutionaire Internationale ontstaat, die met moderne middelen voor een globale omwenteling teweeg kan brengen. Een omwenteling waarbij de roof-kapitalisten aan de hoogste bomen worden opgehangen en de welvaart wordt teruggegeven aan het volk.
In het weekeinde stond ik heel even kort te dagdromen onder de douche… Wat zou ik doen met 100 miljoen €uro? Ik zou een contract van een miljoen op het hoofd van de top-100 bankiers willen zetten om zo een statement te maken. Het is soms heel erg jammer dat dit soort eigenrichting niet meer mag, want was dat wel het geval geweest dan waren de bankiers die onze crisis hebben veroorzaakt al lang met pek en veren de laan uitgestuurd… minstens.
Ik heb een klein beetje hoop als ik de Occupy beweging zie, die alle kapitalistische misstanden energiek aan de kaak stelt. Die club moet echter nog fors aan momentum winnen om ook echt een verschil te kunnen maken. Maar dat komt wel goed. De kapitalisten graven wat dat betreft hun eigen graf door steeds meer inkomen en welvaart” te roven” van het volk. De “Verelendung” die Marx noodzakelijk achtte voor een revolutie van het proletariaat – en die in het rijke Westen zo goed gepareerd is geweest door het hoge consumptieniveau van het volk – zit er onmiskenbaar aan te komen. Er komt een omslagpunt waarop de uitbuiting zo apert en zo vergevorderd is dat de eerst koppen gaan rollen. En is het eenmaal zo ver, dan is het hek van de dam. Dan is de revolutie tegen het kapitalisme, de doctrine die zo overduidelijk en zichtbaar voor heel de wereld gefaald heeft, een feit.
Zeker weten doe ik het niet, maar ik kan me voorstellen dat ze zich elders op de wereld, waar de kapitalisten op een adequate manier ingeperkt en gemuilkorfd zijn, op dit moment kapot lachten om ons gestuntel. Op Cuba bijvoorbeeld, of in Scandinavië; twee plekken waar ze hebben bewezen dat het terugdringen van de overheidsuitgaven en deregulering van de markt NIET de manieren zijn om economische groei, gelijkheid in kansen en welvaart voor iedereen te creëren. Daar hebben ze Keynes beter begrepen dan wij op dit moment doen.
Meer over de Amerikaanse megadiefstal van het volk hier…
