Het is eigenlijk te gek voor woorden dat men hier in Nederland nog niet automatisch orgaandonor is. Om de een of andere reden is het de fundamentalisten in dit land gelukt om dat nog steeds een open optie te laten zijn. En het meest irritante daarbij is dat wel iedereen automatisch ontvanger – van bloed en organen – is.
Volgens mij is het rekensommetje vrij eenvoudig: iedereen die ervoor kiest geen donor te zijn en bezwaar heeft tegen het spenderen van zijn bloed voor anderen, zou automatische moeten worden uitgesloten van het ontvangen van bloed of organen. Simpel. Niet geven betekent dus ook: niet ontvangen. Zo ontstaat er vanzelf een een bevolking die wél wil doneren, en dus kan ontvangen. Voor het mooie zouden weigeraars verder van alle medische hulp moeten worden uitgesloten, omdat veel medische kennis ook is ontstaan uit de welwillendheid van anderen om hun lichaam – na hun verscheiden – aan de wetenschap te geven.
Waarschijnlijk is het voorgaande iets te radicaal, maar het gaat even om de boodschap, en om het principe – als je de weigeraars moet geloven. Maar wee het tribunaal… Wie zijn leven van waarde vindt, zou zich aan moeten melden.