Kim Jong-un is een kinderachtig klein ventje met een veel te groot ego. Dat moet ik helaas vaststellen nadat ik mijn vrees – en die van vele anderen met meer verstand van zaken dan ik – bevestigd zie. Noord-Korea gaat zeer binnenkort haar derde kernproef doen als “vergelding” voor de mislukte lancering van een ICBM. Het was dan wel geen echte InterContinental Ballistic Missile, maar toch. Een ander continent was niet het doel en er was een satelliet aan boord die nu boven ons hoofd had moeten zweven, luid schallend met neo-Stalinistische barokmuziek ter meerdere eer en glorie van Kim Jong-il, de vader van.….. Kitsch, zonder twijfel, maar het is toch wat anders dan een simpele Spoetnik piep.
We hebben dus eigenlijk geluk gehad. Dat misbaksel, dat alleen het extreme cocoonen van Noord-Korea door middel van auditieve windowdressing in de ruimte had moeten opfluffen, ligt nu op de bodem van de zee. Maar het effect daarvan is naar. Noord-Korea voelt nu de blamage van haar falen. Logisch. Het volk heeft niets te eten, het land is in zwaar verval en ik denk dat ze met moeite de infrastructuur voor een paar aftandse huifkarren kunnen onderhouden. Of misschien zelfs dat niet. En dan loopt er zo’n prestigeproject op de klippen.
Iemand die voor paal staat maakt rare sprongen. De internationale gemeenschap heeft niet alleen haar afkeuring uitgesproken over het testen van een draagraket die zowel satellieten als explosieve koppen kan vervoeren. Ze heeft zich ook nog eens openlijk verkneukeld over het mislukken ervan. Ik kon het lachen van de VN veiligheidsraadsessie haast hier horen daveren. Rakettechnologie is kostbaar; zeer kostbaar. En het heeft ook de aansluiting met de wetenschappelijke gemeenschap op de rest van de planeet nodig. Anders moet je constant zelf de raket uitvinden. Precies dat is in Noord-Korea dus behoorlijk misgelopen.
Jammer dat ze in Pyongyang nu vinden dat ze zich alsnog moeten bewijzen door een kernproef te doen. Het verbaast denk ik niemand. Deze actie werd al aangekondigd toen die raket net koud 30 seconden in de zee lag. Ik had liever gezien dat de jonge Kim ondertussen toch meer in de richting van een détente gemanoeuvreerd was.” Het is te betreuren dat zo’n snotneus net niet de spunk heeft om van zijn land iets beters te maken dan het nu is. Kerntechnologie? Zo mogelijk kost dat die arme natie nog meer dan een halfbakken raketje hier en daar. Bovendien is falen in deze tak van sport ook een stuk gevaarlijker.
