Over liegen met wetenschap gesproken, vandaag komt er” een pareltje van pure zwendel in de pers bovendrijven, waarvan een heleboel mensen last gaan krijgen. Het geval is namelijk dat anti-depressiva net zo werkzaam zijn als homeopathie, acupunctuur, astrologie en Voodoo gebedsgenezing – niet dus.
Ik moet aantekenen dat een sessie van het laatste wel erg prikkelend kan zijn, maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak. Oordeel zelf maar aan de hand van deze twee beelden.
Ik kom het bericht over de placebo karakteristieken van anti-depressiva toevallig tegen op een van die vele Reuter doorgeefluiken die het I‑Net tegenwoordig rijk is. Zo staat er in De Pers van vandaag een zeer uitgebreid artikel van Marcel Huispas over het feit dat die “medicijnen” bewezen niet werken en toch door een heleboel mensen al een hele lange tijd worden gebruikt. Dat wil dus ook zeggen dat er een enorme berg geld mee is – en wordt – verdiend.
Kijk, en daar hebben we die farmaceutische industrie dus “precies waar we ze wezen willen”. (Ik sta mijzelf toe Kees van Kooten te citeren in mijn verbaasde verontwaardiging.) Waarom? Omdat ik een heleboel mensen in mijn omgeving die troep dus voor Jan met het korte geslachtsdeel zie slikken, waar ze dus net zo goed iets anders zouden kunnen doen. Iets wat veel aangenamer is dan smerige medicijnen naar binnen werken. Voodoo, zeg ik dus. Dat is gezellig en toch leuk en je pikt er nog wat aardige herinneringen aan op ook. En koud zul je het ook niet snel krijgen.
Ik weet niet wat me meer irriteert. Het feit dat er voor heel veel geld medicijnen in omloop zijn die niet werken – waaraan dus een stelletje bandieten schaamteloos grof geld verdient – of dat er artsen zijn die al 20 jaar aan deze hoax van de farmaceutische industrie meewerken. Wat zouden ze daar eigenlijk voor krijgen? Een weekeindje Ritueel Voodoo dansen voor de dokter en partner misschien? Ik kan het me zomaar voorstellen. Dat is waarschijnlijk wel de manier om een wereldwijde volksverlakkerij over de planeet uit te rollen. Geef de dokter een goede tijd op kosten van de zaak en jouw spullen worden over de toonbank geschoven – werkzaam of niet.
Hierbij valt overigens op te merken dat we het over een luxe medicatie hebben, want ik kan me niet voorstellen dat ze buiten de door consumentisme verpeste bling-bling maatschappijen zoals West-Europa en de V.S. geld óf geduld voor die onzin zouden hebben. Ik denk dat ze daar eerder op een middel tegen malaria zitten te wachten bijvoorbeeld en zo’n depressiviteit zelf wel regelen. Daar hebben ze geen artsen en pillen voor nodig.
Het is toch wat. We worden al heel lang verschrikkelijk besodemieterd door zowel onze artsen als de industrie. Staan we nu aan de vooravond van de volgende wereldwijde crisis, maar dan eentje die ons vertrouwen in de wetenschap en geneeskunde betreft? We moeten vooral zo doorgaan met ons allen, want voor we het weten zitten we weer in een soort middeleeuwen, waarin er veel wantrouwen bestaat van hen die geloven voor hen die weten.
