Ik heb het boekje “Beatrix” (2013) geschreven door mevrouw Jutta Chorus gelezen. Het is entertaining en het geeft een boeiende inkijk in de wereld aan het hof. De inkijk is beperkt, maar wel een boeiende, want ik ben er toch een paar aardige dingen in tegen gekomen.
Verder ga ik niet. Het boekje is snel te verteren want het is plat en ongecompliceerd. Het heeft op dit blogdingetje niet echt een plaats. Maar één ding moet ik snel even aantekenen, want dat is onverwacht interessant en onbekend voor zover ik weet. Zelfs de Nederlandse Wikipedia zwijgt er over. De Duitse daarentegen noemt het wel: onze voormalige prins-gemaal Claus von Amsberg, waarvan Beatrix weduwe is, was rond 1960 actief in het verzet tegen de Dominicaanse Junta. Kijk, dat wist ik dus niet.
Claus studeerde na zijn diensttijd in de Wehrmacht rechten en werd later opgeleid tot diplomaat. Na zijn examen voor Attaché in 1958 vertrok hij naar de Dominicaanse republiek. Daar werd hij al snel een actief criticaster van het totalitaire bewind van” Rafael Trujillo, die gelukkig voor de Dominicanen in 1961 doeltreffend van de planeet werd verwijderd. Tijdens zijn attaché-schap was Claus niet alleen kritisch naar het bewind van zijn gastland toe, maar ook werkte hij ondergronds als koerier voor het verzet. Hij deed dit onder de” bescherming” van zijn diplomatieke onschendbaarheid en voerde de berichten mee tussen zijn diplomatieke post.
Het was misschien niet super gewaagd maar wel zeer lovenswaardig. Claus’ rationale:
“Het irriteerde me in het oorlogse Duitsland dat de diplomaten van vreemde mogendheden zich afzijdig hielden van de ellende die ze zagen en niets deden voor de mensen om hen heen, omdat ze volgens het protocol zogenaamd” buiten de kwesties van het gastland moesten blijven”.…
Ik parafraseer. Maar die irritatie, samen met zijn” klaarblijkelijk goed ontwikkelde gevoel voor rechtvaardigheid, dreef hem tot zijn actieve rol voor de militante” oppositie” tegen de toen haast 30 jaar zittende” Trujillo en zijn kornuiten.
Claus heeft dit stukje persoonlijke geschiedenis nooit openbaar besproken voor zo ver ik weet en ik ben het ook nog nooit eerder ergens tegen gekomen. Hij liep er niet mee te koop. Ik wil daar een” klein” beetje verandering in brengen door het toch op te tekenen. Want eigenlijk was Claus een soort held, hoe minimaal hij zelf ook dacht dat te zijn. En zeker verzetsmensen moet je met respect eren, al helemaal wanneer ze uit de” geprivilegieerde” bovenlaag komen.
Ik zeg “Claus, petje af!” En jammer dat ik dit tijdens zijn leven nooit geweten heb, anders was ik hem misschien wel een keer op gaan zoeken. Want zo toegankelijk was hij ook nog. Een door omstandigheden helaas gemiste kans.
