Ineens schrik ik wakker met het idee iets essentieels gemist te hebben. En inderdaad, er woedt al geruime tijd een felle discussie over de boerkini. Die gaat zelfs zo ver dat Frankrijk – dat suffe land met die eigenaardige mix van vrijheid, gelijkheid, broederschap, slap lullende pseudo-intellectuelen en apert proto-fascisme – dat ding al dan niet constitutioneel legaal heeft verboden. Waarom wordt me niet duidelijk. Iedereen weet, zoals ik al eens eerder stelde (18+!), dat boerka’s en boerkini’s waanzinnig sexy zijn en dat de dames eronder vaak helemaal in hun blote bipsen plegen rond te lopen. Een verbod is dus erg conservatief, ouderwets en on-erotisch als je het mij vraagt.
Ik geef toe dat ik boerkini’s graag zie op de stranden. Het lijken me praktisch wel ondingen en zelf zou ik er vanaf blijven als vrouw zijnde. Maar gelukkig ben ik geen vrouw en hoef ik me niets af te vragen over mijn badkleding. En hoe mijn dame erbij loopt op een warm en recreatief moment zal me gevoeglijk worst zijn. Alhoewel, dat is niet helemaal waar. Naast mijn volledig persoonlijke voorkeur voor veel huid en bloot merk ik toch een stiekem aanwassende charme voor de boerkini. Ik zal het mijn mevrouw echter niet aandoen om wat haar kleding betreft een verzoeknummer in te dienen. In het algemeen vind ik dat al niet gepast, want zij moet zich goed voelen in wat ze draagt (of niet). Daar heb ik niets mee te maken. Maar bovendien, de zedenmeester uithangen over wat mijn dame wenst aan te trekken is al helemaal een ver van mijn bed show.
De doorsnee Arabisch-georiënteerde vrouw heeft de luxe van de keuze geloof ik minder, wat wel de reden zal zijn voor alle commotie. Het idee is dat die dames een boerkini dragen omdat ze dat van hun mannen en imams moeten. Wat ik zelf echter op tv in interviews zie, is dat de boerkini-dames het zelf verkiezen. Dus wat is daar precies mis mee? Daar is geen vechtpartij op het strand voor nodig en een verbod is dan natuurlijk helemaal onzinnig. Is het soms de Boerkarabische sneer naar de losse westerse zeden die de westerling zo tergt? Dat laatste vind ik dan vooral erg leuk, want het mag best wel eens gezegd worden dat “onze” zeden en gewoonten niet maatgevend hoeven te zijn; in ieder geval niet voor iedereen.
Ik zie kandidaat Tweede Kamerlid Sylvana Simons vandaag in de krant zeggen dat “de boerkini de ultieme uiting van emancipatie, participatie en, in de taal van de gevestigde politiek, integratie” is. Ik moet haar – ondanks haar lidmaatschap van de meest debiele en volstrekt overbodige “politieke” huilebalkpartij DENK – misschien wel een beetje gelijk geven, waarbij ik overigens niet verwacht dat haar sentiment breed gedragen wordt.
Voor een boerkiniverbod op de Nederlandse stranden ben ik dus voorlopig niet bang. Daar zijn “wij ” dan toch net een tikkie te nuchter voor. En andersom, zouden we – in lijn met de plaatselijke zeden – op Tahiti onze vrouwen verplichten om topless in een omslagdoekje rond te lopen? Hoe aantrekkelijk dat idee ook is, ik denk dus van niet.
UPDATE 6–9‑2016: Lees het tegengeluid van Darya Safai, die de boerkini niet in dezelfde adem als vrouwenrechten te verdedigen vindt .
Ik vind het altijd wel interessant om jouw stukken te lezen. Vaak ben ik het met jouw opinies eens, maar toch wil reageren op het stuk over de Boerkini. Sylvana Simmons stelt dat het dragen ervan de ultieme vorm van emancipatie is. Ik ben het wederom niet met haar eens. Als dit een bewijs is van emancipatie dan is het emancipatieproces makkelijker dan ik dacht (of al verloren??) of is de positie van de vrouw in de Islamitische wereld nog beroerder dan ik al vreesde. Als je dit verder doortrekt moet een vrouw in Saudi Arabië blij zijn met de Niqab, want al vallen de mussen met temperaturen van bijna 50 graden van de daken, zo mogen zij tenminste nog de straat op.
Ik durf wel te stellen dat het dragen van een hoofddoek, niqab, boerka of boerkini niet altijd een kwestie van vrijwillig dragen is. In de Islamitische cultuur is de sociale controle groot en draait alles om eer en schande, waarbij de familie-eer vooral door mannen wordt binnen gehaald en schande bijna uitsluitend via de vrouw, vooral wanneer zij zich “niet gepast†kleed of gedraagt. Daar begint al de ongelijkheid. Een gevolg daarvan is dat een vrouw die wel stelling durft te nemen tegen kledingvoorschriften of andere dogma’s dat mag bezuren met allerlei sancties. Je moet dus verdomd stevig in je schoenen staan wil je daartegen in gaan. Met name vrouwen worden nauwlettend in de gaten gehouden door de gemeenschap en dat is in mijn optiek ook de reden waarom er in bijvoorbeeld Transvaal of de Schilderswijk veel vrouwen in Islamitisch georiënteerde kleding lopen. Kom je in een Fries of Limburgs gehucht zal je geen vrouwen in lange gewaden tegen komen want dan speelt de noodzaak geen rol omdat er toch verder geen mensen zijn die tot dezelfde culturele groep behoren.
De democratisering van onze samenleving begon in de jaren 60 en ik ben de feministes van toen erg dankbaar dat zij misstanden aan de kaak hebben gesteld. Ook de kerk kreeg behoorlijk wat kritiek te verduren en mede hierdoor is de hedendaagse invloed zeer marginaal te noemen. Op enkele fundamentalisten in de Bible-belt na, laat zelfs de meest vrome Katholiek of Hervormde zich niet nog vertellen wat hij/ zij mag dragen, hoe om te gaan met man/vrouwverhoudingen, arbeidsparticipatie en seksualiteit. De Feministen van toen hebben vrouwonvriendelijke, verstikkende elementen van de kerk ter discussie gesteld en de vrouwen hiermee een grote dienst bewezen. Waarom zou men nu geen stelling nemen tegen dezelfde (of ergere) absurditeiten binnen de Islam? Je hoeft niemand wat op te leggen of te verbieden, maar in een inclusieve samenleving (om maar wat Denk-termen te bezigen) mag je wel een discussie aangaan en laten zien welke verworvenheden in elk geval in het Westen gekoesterd worden.
Ik weet niet of de foto van de nonnen moet suggereren dat er binnen het Christendom ook zulke bedekkende kleding gedragen wordt en dat het dus niet exclusief is voor de Islam. Het betreft hier nonnen die een uniform dragen omdat zij lid zijn van een bepaalde orde. Hiermee demonstreren zij dat zij gekozen hebben voor een leven in eenvoud. Het zijn geen burgervrouwen en dat vind ik van een andere categorie.