Door een toevalstreffer gisteravond op TV vermoed ik waarachtig in Afrika te wonen en niet in een beschaafd land in het midden van het zo geciviliseerde Europa. Mijn overwegend positieve beeld van onze samenleving, waar we wellicht niet alles maar toch minstens veel goed hebben geregeld, is vrijwel volledig aan duigen gevallen. Het maakt helaas niet veel meer uit, want ik weet ondertussen ook dat het overal hetzelfde is. Hier, in Amerika, rond het continent Australië, in alle oceanen en in alle havens: onze ganse planeet wordt door de chemische industrie schaamteloos als beerput gebruikt.
Het volstaat om aan te tekenen dat de documentaire (achter het plaatje) alles bevat wat nodig is om de gemiddelde mens met uiterste walging en afkeer te vervullen. Het is een aanrader, want we willen toch weten dat ons zwemwater – of dat van onze kinderen – giftig is vanwege de vele en langdurige illegale lozingen van chemisch afval in onze havens. Het is met dank aan alle zogenaamde afval-verwerkende bedrijven, die rond de jaren 1980 door (onder anderen) VVD coryfeeën Kroes en Opstelten werden beschermd tegen rechtsvervolging voor hun smerige praktijken. Wie er nu voor verantwoordelijk is kan ik uiteraard niet nagaan.
Om toch nog iets van commentaar vast te leggen: de documentaire “Beerput Nederland” schetst een werkelijk schokkend beeld van de wijze waarop criminelen zaken doen met onze overheden, die op hun beurt willens en wetens in zee gaan met malafide ondernemers die nog onderwerp van strafrechtelijk onderzoek zijn ook. De malversaties, de corruptie en de fraude die hier geschetst worden verwacht je niet in Nederland, maar eerder in een ecologisch rampgebied als centraal China of Siberië. Helaas klopt deze verwachting niet en ben ik waarschijnlijk naïever geweest dan ik had hoeven zijn. De ellende bevindt zich namelijk veel dichter bij huis dan ik altijd heb gedacht. China, Rusland en grote delen van Afrika hebben altijd als zeer vervuilend – en vuil – te boek gestaan en ik was altijd blij ver van die ellende verwijderd te zijn. Maar het is allemaal anders en ijzingwekkend dichterbij. Na Rotterdam en Amsterdam is de Groningse Eemshaven waarschijnlijk een van de giftigste plekken in Nederland en misschien zelfs in Europa. Eén van de havens die ik hier noem ligt zo ongeveer in mijn achtertuin. Het gratis meegeleverde gif dus ook.
Wie wil schrikken kijkt deze documentaire “Beerput Nederland”.
