Het nieuws dat de ING gaat data-minen en de reacties daarop in de media zijn werkelijk hilarisch. Niet omdat er nog mensen zijn die denken dat data-mining niet goed zou zijn maar vooral omdat er mensen zijn die denken dat banken zich er niet mee bezig zouden moeten houden. De deining onder het normale publiek kan ik me nog enigszins voorstellen, maar zelfs “gezaghebbende” columnisten van de Volkskrant – i.c. Bert Wagendorp – laten zich van hun meest naïeve kant zien. Het is raar maar waar; allerlei bedrijven data-minen al jaren, maar van banken wordt zelfs de planvorming niet geaccepteerd. Zo zien we maar weer wat de staat van sentiment in dit land is.
Over Big Data is al eens iets opgeschreven door een collega op De Maatschappij Dat Zijn Wij. Kortheidshalve verwijs ik daar naar omdat de verwoording van de bezwaren niet door mij opnieuw gedaan behoeft te worden. Samenvattend: we moeten goed in de gaten houden wat er met onze meta-gegevens gebeurt. En met persoonlijke data, die op het individu terug te voeren zijn, moet helemaal zorgvuldig worden omgesprongen. Dat heet; door de officiële beheerders natuurlijk, want over de acties van geheime diensten en hackers hebben we geen bips te vertellen. En over de veiligheid van onze data ook niet. Die nemen we gewoon voor lief aan, terwijl dat absoluut niet terecht is.
Ondertussen is data-mining al overal “gang und gebe” waar er überhaupt data worden bijgehouden. Zie de bovengenoemde blog voor de lijst, die ondertussen al niet meer compleet kan zijn. Dus er is niets nieuws onder de zon. Maar banken vertegenwoordigen blijkbaar toch een speciaal soort privacy-gevoel bij mensen. Dat blijkt uit de heftige reacties die ik in de pers en op de sociale media zie over het plan van de ING. Die wil klantgegevens gaan gebruiken om te profileren; om dan vervolgens die profielen te verkopen. Andere geldwerkers waarmee bijna elke particulier al heel lang zaken doet, doen dit al een eeuwigheid. Creditcard maatschappijen bijvoorbeeld, die over echte individuele betalingsbewegingen beschikken, of verzekeraars die hele gevoelige gezondheids- en declaratiegegevens van al hun klanten hebben. En niet te vergeten natuurlijk ALLE webwinkels en digitale marktplaatsen waar we ons in cyberspace vertonen. Maar nu de” banken hetzelfde willen doen, staat heel het land ineens op haar achterste benen.
Ik heb gezien dat mensen zich willen terugtrekken uit de ING. Dat is nobel en leuk, maar ik voorspel dat binnen 2 jaar alle banken dezelfde truc zullen uithalen. Elke bank die stelt er geen nu plannen voor te hebben liegt en wil vooral de in hun kuif gescheten ING klanten aantrekken. En aan het landelijk peil te zien gaat ze dat nog lukken ook. Ik moet de PR mensen die dat hebben bedacht feliciteren met hun vindingrijkheid. Het gaat ze een hoop goedgelovige ING-klanten opleveren. Dat alles laat overigens onverlet dat er legio goede redenen zijn om weg te gaan bij de ING. Ondertussen blijven de Big-Data die bij al die geldmaffia’s staan opgeslagen officieel een nog nauwelijks ontgonnen goudmijn. En een bank – elke bank – zou geen bank zijn als ze daar geen geld mee zou willen verdienen. Het is legaal en iedereen doet het, dus waarom de banken niet? Het rumoer dat ik nu in de pers zie is vooral irrationeel, sentimenteel en al lang door de werkelijkheid van eergisteren achterhaald.
Saillant detail: enige tijd geleden kondigde InterPay – het bedrijf dat alle PIN-transacties uitvoert – aan ook de transactiegegevens te gaan analyseren om daarmee profielen te kunnen genereren voor de verkoop aan derden. Zij hebben hun plannen officieel in de ijskast gezet, maar dat betekent helemaal niets. Ook zij zullen gewoon doorstoten op de informatiemarkt en niet wachten totdat iemand anders er met die “opportunity” vandoor gaat. Ondertussen denken wij brave burgers dat er niets gebeurt omdat er niet meer hardop over wordt gesproken. Ja ja, dat is inderdaad hoe het zal gaan… NIET. Iedereen die dat denkt heeft niets geleerd van de bankencrisis, het NSA drama onder regie van Edward Snowden óf de vele onthullingen over twijfelachtige zaken in het bedrijfsleven. Over kartelvorming (bouwfraude) bijvoorbeeld en meer van dat soort illegale handjeklap.
Data-Mining kan van alles zijn maar het is boven alles vooral legaal, dus ik zou niet weten waarom de banken zich ineens iets van de nu veelgehoorde bezwaren zouden aantrekken. De publieke opinie? Sinds wanneer kunnen de banken daarmee zitten? Welke bank trekt zich iets van het publiek aan? Ze besodemieteren nog steeds iedereen terwijl ze hun topmensen blijven verrijken met bonussen. En dan zouden ze iets legaals moeten laten liggen? Dat gaan ze dus echt niet doen.
