De Kalasjnikov is dood. Leve de Kalasjnikov! Zoiets kan ik me voorstellen bij het buiten commissie stellen” van het meest geprolifereerde aanvalsgeweer aller tijden. Althans, als ik Chivers moet geloven, die een uitgebreide biografie van het wapen heeft samengesteld.
Zo naar het plaatje hierboven kijkend valt mij op dat het geweer inderdaad een klein technisch wondertje van eenvoud is; het is door een simpele ziel in elkaar geflanst en daardoor zonder noemenswaardige moeite weer uit elkaar flansbaar – en dan weer in elkaar; ad infinitum. En dat alles geblinddoekt natuurlijk, dat staat buiten kijf. Let vooral op het gas-kanaaltje bij het cijfer 19. Dat is een pijpje waardoor het vuurgas de grendel van het geweer, terwijl de kogel daar passeert, naar achteren drukt om een nieuwe patroon te laden. Dat is een uitvinding van Kalasjnikov zelf, claimen sommigen. Als technische oplossing was het toentertijd – we spreken 1946–47 – een zeer vernieuwend idee.
Ik begrijp van de meester- foerageur van het Russische leger – die op grond van de veranderende eisen die aan een sub-machine geweer worden gesteld, heeft besloten een nieuw wapen te kiezen – dat ze Michael Kalasjnikov zelf maar niet gaan vertellen dat zijn schepping buiten dienst wordt gesteld. De arme man, ondertussen 91 jaar oud geloof ik, zou van de weeromstuit een hartverzakking kunnen krijgen. Nou ja, op je 91e ben je daar toch ook wel aan toe ondertussen, of?
Het klinkt bijna goed, dat nieuws over de afschaffing van een van de meest dodelijke wapens op deze planeet – wat baanstatistieken betreft. Ware het niet dat de Russische voorraad niet de enige op de wereld is en Rusland niet het enige land waar dit wapen in grote getale wordt geproduceerd. Sterker nog, de opmerking dat zij er genoeg hebben en daarom geen nieuw tuig meer zullen aanschaffen is een mondiale wassen neus. De voorraden in Rusland zijn enorm, en als die ooit worden verramsjt omdat Tsaar Poetin iets anders wil, dan hebben we alsnog een groot probleem extra.
Momenteel is Afrika het grootste AKA-47 depot ter wereld, en je telt daar als man in een conflictzone ook niet mee als je er geen hebt. Het geweer is daar je feitelijke mannelijkheid, anders dan hier waar het om je intelligentie, betrouwbaarheid, arbeids-ethos, gevoel voor humor en zorgbaarheid gaat. Dat is misschien ook niet alles, maar daar komen in ieder geval geen 7,62 millimeter full-metal jacket kogels uit. Het innemen en vernietigen van de Kalasjnikovs die in Afrika in omloop zijn, zal nog enkele decennia belopen – zelfs als de Russische monstervoorraden naar andere conflicthaarden dan die in Afrika worden gestuurd.
Kortom, de wereld wordt er niet veiliger op, ook niet als Rusland geen Kalasjnikovs meer maakt.