Ik ben steeds minder in staat om religieus geïnstigeerde morele oordelen te tolereren. Het laatste voorval in El Salvador helpt mij daarbij in het geheel niet. Daar wordt een moeder verboden om abortus te plegen op een foetus die door de achtergebleven ontwikkeling van de hersenen vrijwel geen overlevingskansen heeft. Ook de moeder is zwaar ziek en zal door deze zwangerschap een aanzienlijke gezondheids-veer moeten laten.” En toch ziet het hooggerechtshof van El Salvador in het bovenstaande geen reden om abortus – al is het maar voor één keer – toch toe te staan. Justitie in deze door katholieken geterroriseerde zinkput in Midden-Amerika vindt haar achterlijke principes schijnbaar belangrijker dan het leven van haar burgers.
Maar goed. Waar maak ik me eigenlijk druk over. Als me iets begint op te vallen aan die regio daar dan is het wel dat menselijkheid niet het forté van de lokale autoriteiten is, maar ook niet van de drugs-kartels die er in het echt de dienst uitmaken. Het lijkt wel alsof de volkeren daar de agressie van de Spaanse kolonisators van lang geleden in hun genen hebben opgenomen.
Generaliseer ik nu teveel? Dat kan niet anders, dus wat ik echt wil is mijn frustratie over deze arme moeder en haar ten dode opgeschreven kind wegtikken. En daarbij zie ik het geweld dat er uit die hoek van de planeet zo vaak op het nieuws komt voor mijn ogen.” Toch blijven ze daar maar bidden met z’n allen, terwijl hun god ze zo overduidelijk in de steek laat. Er is geen” Latijns-Amerikaan die bij een voetbaltoernooi het veld op kan lopen of een doelpunt kan maken, zonder daarbij zo’n belachelijk kruis te slaan. Maar niemand die in een Zuid-Amerikaans drugs-producerend” land woont is daar zijn leven zeker. De staten falen daar aan alle kanten en de mensen sterven er door geweld op straat. Misschien moet ik me eigenlijk helemaal niet verbazen over de uitspraak in El Salvador. Een leven dat al bestaat is er kennelijk minder waard dan een leven dat er nog niet is en er misschien ook nooit zal komen; althans, wat de wetgevende meerderheid betreft. Het belangrijkste dat telt is wat de paus vindt. En die vindt nu eenmaal dat abortus moord is.
Het protest-wapen van keuze vind ik daarentegen wel weer charmant. De ontblote borst is wel een heel hip en bij-de-tijd instrument aan het worden. Er is zelfs een hele website aan gewijd, waar ik al eens eerder naar verwezen heb. Mij valt het in ieder geval op, maar dat kan een lichte bias zijn. Ik zeg, voorwaar: Lady Godiva Rules (Again). Dus de ene tiet na de andere verschijnt in het nieuws omdat de dame erachter een opmerkelijke tegenstem wil laten horen. En het einde lijkt nog lang niet in zicht. Dat hoeft van mij ook niet, want de overkill-grens is bij lange na” nog” niet bereikt.
Update 31–5‑2013: Een dag later lijkt de wind gedraaid. Misschien heeft het protest geholpen. De El” Salvadoraanse” minister van Volksgezondheid, MarÃa Isabel RodrÃguez, heeft alsnog toestemming gegeven om de abortus, nu een “geïnduceerde geboorte” genoemd, uit te laten voeren.
